بانک مقالات بینایی

هدف: ارزيابي نتايج بينايي و آناتوميک و عوارض حاصل از ويترکتومي با يا بدون برداشتن غشاي محدود کننده داخلي (ILM) در بيماران دچار سوراخ ايديوپاتيک ماکولا که طي سال هاي 82- 1372 در بيمارستان شهيد دکتر لبافي نژاد تحت جراحي قرار گرفت بودند.
روش تحقيق: پرونده هاي بيماراني که به علت سوراخ ايديوپاتيک ماکولا طي مدت مزبور تحت عمل ويترکتومي قرار گرفتند و 6 ماه پي گيري بعد از عمل داشتند؛ از نظر ويژگي هاي دموگرافيک و نتايج عمل مورد بررسي قرار گرفتند.
يافته ها: مطالعه بر روي 30 چشم (46.7 درصد چشم راست) از 29 بيمار (69 درصد زن) با متوسط سني62.5±5.6  سال (75-55 سال) انجام شد. متوسط طول مدت علايم در بيماران3.2±3.7  ماه (66.7 درصد کم تر از 6 ماه) بود. مراحل 2، 3 و 4 سوراخ ماکولا قبل از عمل، به ترتيب 30 درصد (9 چشم)، 36.7 درصد (11 چشم) و 33.3 درصد (10 چشم) بود. ILM در 21 چشم (70 درصد) برداشته شد. در 3 چشم (10 درصد) پارگي شبکيه حين عمل اتفاق افتاد. حدت بينايي قبل از عمل به طور متوسط0.99±0.6  لوگمار بود که در معاينه 6 ماه بعد از عمل، به0.87±0.39  لوگمار رسيد (P=0.05). ميزان موفقيت آناتوميک با يک بار عمل 80 درصد (24 چشم) و موفقيت نهايي 86.7 درصد (26 چشم) بود. برداشتن ILM منجر به افزايش ميزان بسته شدن سوراخ نشد. (P=0.655).
نتيجه گيري: برداشتن ILM تاثيري در بسته شدن سوراخ هاي ماکولا با ازمان کم تر از 6 ماه ندارد.

 نسخه قابل چاپ