بانک مقالات بینایی

هدف: ارزيابي ميزان گشاد شدن مردمک با تزريق ليدوکايين بدون ماده نگهدارنده در اتاق قدامي طي جراحي فيکوامولسيفيکيشن.
روش پژوهش: در 31 چشم از 31 بيمار مبتلا به آب مرواريد که 4 بيمار به ديابت و 4 بيمار به سودواکسفوليشن مبتلا بودند؛ براي گشاد کردن مردمک طي عمل جراحي فيکوامولسيفيکيشن و قراردادن لنز داخل چشمي (IOL)، تنها از تزريق ليدوکايين 1 درصد بدون ماده نگهدارنده در اتاق قدامي استفاده شد. قطر قرنيه در آغاز عمل و 90 ثانيه پس از تزريق ليدوکايين، تحت شرايط نوري يکسان و با استفاده از کاليپر اندازه گيري شد.
يافته ها: بيماران شامل 16 مرد و 15 زن با ميانگين سني 67.3±9.9 سال بودند. قطر مردمک 90 ثانيه پس از تزريق ليدوکايين به 7.03±0.61 ميلي متر رسيد که نشانگر افزايش ميانگين 4.39±0.53 ميلي متر بود (P<0.001). تا انتهاي جراحي هيچ گونه نيازي به تزريق ميدرياتيک ديگر پيدا نشد. اگر چه ميانگين قطر مردمک پس از تزريق در بيماران مبتلا به سودواکسفوليشن نيز نسبت به قبل از تزريق به طور متوسط 3.53 ميلي متر افزايش نشان داد (P<0.01) ولي به طور مشخص کمتر از آن دسته از بيماراني بود که دچار سودواکسفوليشن نبودند (P<0.01). قطر عرضي مردمک در بيماران مبتلا به ديابت، تفاوت معني داري با ساير بيماران نداشت.
نتيجه گيري: استفاده از ليدوکايين 1 درصد بدون ماده نگهدارنده به صورت تزريق داخل اتاق قدامي، اثر گشادکنندگي سريع و موثري بر مردمک دارد و مي تواند جايگزيني براي ديگر ميدرياتيک هاي موضعي و تزريقي باشد.

 نسخه قابل چاپ