بانک مقالات بینایی

هدف: تعيين ميزان پوشش معاينات غربالگري بينايي پيش دبستاني و عوامل موثر بر آن و تعيين شاخص هاي اعتبار اين معاينات و فراواني اقدام به درمان عيوب بينايي شناسايي شده.
روش پژوهش: يک نمونه تصادفي از کودکان 6 ساله ساکن شهرستان شاهرود که جهت ثبت نام در مدارس مراجعه نموده بودند؛ انتخاب و جهت بررسي دعوت شدند. عقب ماندگان ذهني و نابينايان ناشي از ضايعات ارگانيک حذف شدند. همه کودکان توسط کارشناس بينايي سنجي، تحت معاينات امتداد چشم ها، حدت بينايي، آزمون پوشش، ديد عمق و رتينوسکوپي با سايکلوپلژي قرار گرفتند. سابقه و نتيجه غربالگري به استناد مدارک موجود بررسي شد. سابقه درمان از خانواده پرسيده شد.
يافته ها: از 906 کودک دعوت شده براي معاينات بينايي سنجي، 827 نفر (91.3 درصد) مراجعه کردند که 815 نفر از آن ها (98.6 درصد) واجد شرايط و قابل معاينه بودند. از کودکان معاينه شده، 52 نفر (6.4 درصد) مبتلا به عيوب بينايي آمبليوژن بودند. ميزان پوشش غربالگري بينايي پيش دبستاني 85.3 درصد (فاصله اطمينان 95 درصد: 82.9 تا 87.7 درصد) بود که اين پوشش با جنسيت، سکونت در شهر يا روستا و تحصيلات والدين ارتباطي نداشت ولي در خانواده هايي که وضعيت اقتصادي بالاتر از متوسط داشتند؛ بالاتر بود (87.8 درصد در مقابل 81.9 درصد، (P<0.05. ويژگي و ارزش پيش گويي منفي معاينات غربالگري، به ترتيب 95.4 درصد (فاصله اطمينان 95 درصد: 94.1 درصد تا 96.7) و 96.7 درصد (فاصله اطمينان 95 درصد: 95.3 تا 98.1 درصد) بود. تنها 47.5 درصد از مبتلايان به عيوب بينايي آمبليوژن، در معاينات غربالگري، به درستي مشکوک تشخيص داده شده بودند (حساسيت) و 38.8 درصد از کودکاني که در غربالگري مشکوک شناخته شده بودند؛ به چنين عيوبي مبتلا بودند (ارزش پيش گويي مثبت). همه مواردي که در معاينات غربالگري، به درستي مشکوک تشخيص داده شده بودند؛ تحت درمان قرار داشتند.
نتيجه گيري: پوشش و اعتبار معاينات رايج غربالگري پيش دبستاني، ناکافي است و مي تواند مانع از شناسايي و درمان به موقع نسبت قابل ملاحظه اي از کودکان مبتلا به عيوب بينايي آمبليوژن گردد.