بانک مقالات بینایی

هدف: ارزيابي تظاهرات آسيب شناسي عصب بينايي بعد از نوروتومي آن با چاقوي MVR و ليزر اگزايمر.
روش پژوهش: نوروتومي عصب بينايي در 11 چشم جسد با استفاده از چاقوي (microvitreoretinal) MVR شماره 20 و در 3 چشم جسد به وسيله ليزر اگزايمر کلريد گزنون Pulsed با طول موج 308 نانومتر از طريق فيبر نوري مونوفايل با قطر مرکزي 200 ميکرون انجام شد. پس از آماده سازي بافت، مقاطع بافتي از بخش خلفي گلوب شامل سر عصب بينايي تهيه شدند و پس از رنگ آميزي با هماتوکسيلين و ائوزين مورد ارزيابي قرار گرفتند.
يافته ها: هيچ يک از موارد نوروتومي شده با چاقوي MVR، سوراخ شدگي ميکروسکوپي يا ماکروسکوپي صلبيه نداشتند و در هيچ کدام، صدمه اي به سرخرگ يا سياهرگ مرکزي شبکيه وارد نشد. در 10 مورد، فاصله بين محل نوروتومي و عروق مرکزي شبکيه از 50 تا 500 ميکرون، در تمام سطوح بافت شناسي، متغير بود. اين فاصله در يک مورد، تقريبا 10 ميکرون در 2 مقطع بافت شناسي و حدود 200 ميکرون در سطح سوم برش بود. خونريزي داخل عصب در 18 درصد موارد يافت شد. در سه مورد عمل شده با ليزر اگزايمر، نوروتومي در 2 مورد موفقيت آميز بود و در يک مورد ديگر، به علت کدورت مديا، ايجاد نوروتومي توسط ليزر مشخص نبود و محل نوروتومي در مقاطع بافت شناسي آشکار نشد.
نتيجه گيري: نوروتومي عصب بينايي به وسيله چاقوي MVR، يک روش موثر در انبساط حلقه خروجي صلبيه مي باشد بدون آنکه عوارض جراحي قابل توجهي نظير سوراخ شدگي صلبيه يا صدمه به عروق مرکزي شبکيه ايجاد نمايد. اين مطالعه مقدماتي، اثبات کننده اين امر نيز مي باشد که ليزر اگزايمر مي تواند با راحتي و اطمينان نسبي، براي ايجاد برش هاي غير مکانيکي به کار رود.