بانک مقالات بینایی

هدف: تعيين مقادير نرمال در الکترورتينوگرافي (ERG) فول فيلد استاندارد (standard full field electroretinography) و بررسي تغييرات آن با افزايش سن در يک جمعيت ايراني.
روش پژوهش: در 170 فرد نرمال در سنين 80-1 سال، بر اساس روش استاندارد انجمن بين المللي الکتروفيزيولوژي باليني بينايي، ERG فول فيلد انجام شد. اين افراد از ميان مراجعان به درمانگاه عينک يا همراهان بيماران مراجعه کننده به درمانگاه چشم و يا از بين کارکنان بيمارستان انتخاب شدند. امواج ERG پس از تطابق در روشنايي شامل يک پاسخ به صورت فلاش منفرد سفيد (single white flash) و فليکر 30 هرتز (30 Hz flicker) و امواج ERG پس از تطابق در تاريکي به مدت حداقل 30 دقيقه، شامل پاسخ هاي استوانه اي (rod)، فلاش استاندارد و پتانسيل هاي نوساني (oscillatory) بودند.
يافته ها: دامنه و زمان نهفته (implicit time) امواج ERG در زنان و مردان به تفکيک دهه هاي سني مختلف به دست آمد که تفاوت آماري معني داري بين اندازه هاي به دست آمده در چشم چپ و راست، بين زنان و مردان به طور کلي و نيز در دهه هاي مختلف سني وجود نداشت. هم چنين تفاوت آماري معني داري بين زنان و مردان از نظر زمان نهفته و دامنه امواج به طور ک لي و در دهه هاي مختلف سني به دست نيامد. در دهه سني 80-70 سال نسبت به ساير دهه هاي سني، دامنه امواج به طور قابل توجهي، کاهش (P=0.04) و زمان نهفته به طور معني داري افزايش مي يافت (P=0.03).
نتيجه گيري: مقادير ثبت شده ERG در سنين بالا کاهش مي يابد. نتايج مطالعه حاضر به عنوان پايه اي براي مقايسه الکترورتينوگرافي که بر اساس پروتکل استاندارد ضبط شده اند؛ مناسب است.

 نسخه قابل چاپ