بانک مقالات بینایی

هدف: تعيين بقاي کره چشم و بقاي بيماران مبتلا به رتينوبلاستوما بعد از شيمي درماني اوليه و درماني کانوني بر اساس طبقه بندي بين المللي رتينوبلاستوما (A تا (E در يک مرکز ارجاعي سرطان هاي چشم در ايران.
روش پژوهش: اين مطالعه به طور گذشته نگر بر روي 156 چشم از 105 بيمار مبتلا به رتينوبلاستوما انجام شد که به طور پي در پي، از سال 1380 تا 1386 به مرکز انکولوژي چشم بيمارستان حضرت رسول اکرم، مراجعه کرده بودند. تمام يافته هاي دموگرافيک، سابقه خانوادگي، علايم بروز بيماري، مدت زمان بروز علايم تا تشخيص صحيح، يافته هاي چشمي و روش هاي درماني انجام گرفته براي بيماران جمع آوري شدند. فوت کودک مبتلا، جهت محاسبه ميزان بقاي بيماران و انجام انوکليشن، براي محاسبه ميزان بقاي کره چشم به کار گرفته شدند.
يافته ها: بيماران شامل 58 دختر (55.2 درصد) و 47 پسر (44.8 درصد) با ميانگين سني 23±28.5 ماه (120-3 ماه) در زمان تشخيص بودند. ميانگين مدت پي گيري بيماران 29.0±30.9 ماه (72-3 ماه) بود. پنج بيمار داراي سابقه خانوادگي مثبت بودند. رتينوبلاستوما در 52 درصد موارد يک طرفه و در 48 درصد از بيماران دوطرفه بود. انوکليشن در 76 چشم (48.7 درصد) به طور اوليه و در 11 چشم (7.1 درصد) براي درمان عود بيماري انجام شد. چشم ها در 69 مورد (44.2 درصد) با روش هاي مختلف درماني حفظ شدند. بقاي 5 ساله کره چشم بر اساس تقسيم بندي بين المللي رتينوبلاستوما، 100 درصد براي گروه A، 93.5 درصد براي گروه B، 86.7 درصد براي گروه C، 57.1 درصد براي گروه D و صفر براي گروه E محاسبه شد. بقاي 5 ساله بيماران 100 درصد براي گروه هاي A و B، 92.3 درصد براي گروه C، 73.2 درصد براي گروه D و 79.9 درصد براي گروه E بود. بقاي 5 ساله بيماران براي مبتلايان به بيماري گروه A تا D بهتر از مبتلايان به گروه E رتينوبلاستوما بود (P=0.004).
نتيجه گيري: تشخيص زودهنگام رتينوبلاستوما و ارجاع سريع و به موقع به مرکز تخصصي درمان سرطان هاي چشمي کودکان و هم چنين پيشرفت روش هاي درماني مي توانند بقاي کره چشم و بقاي کلي بيماران مبتلا را بهبود بخشند.

 نسخه قابل چاپ