بانک مقالات بینایی

هدف: مقايسه ضخامت ديواره کاروتيد سمت درگير در بيماران مبتلا به ايسکمي حاد غير آرتريتي قدامي عصب بينايي (NAION) يک طرفه با سمت غيرمبتلا.
روش پژوهش: در اين مطالعه آينده نگر، 17 بيمار مبتلا به NAION يک طرفه که کم تر از 8 هفته از شروع بيماري آن ها گذشته بود؛ مورد بررسي قرار گرفتند. به وسيله اولتراسونوگرافي (B-mode)، ضخامت اينتيما - مدياي (IMT) سرخرگ هاي کاروتيد مشترک و داخلي دو طرف اندازه گيري شد. اندازه گيري هاي سمت مبتلا با سمت غيردرگير مقايسه شد.
يافته ها: مطالعه بر روي 10 مرد و 7 زن با متوسط سني 10.8±59.6 سال (74-45 سال) انجام شد. هيچ کدام از بيماران داراي سابقه مشکلات قلبي - عروقي يا مغزي - عروقي نبودند. ميانگين فاصله بين شروع NAION و اندازه گيري ها 13.2±27.7 روز (45-10 روز) بود. ميانگين IMT در هر دو سرخرگ کاروتيد مشترک و داخلي، در سمت مبتلا (به ترتيب 0.14±1.19 و 0.29±1.41 ميلي متر) در مقايسه با سمت غيرمبتلا (به ترتيب 0.11±0.92 و 0.2±0.83 ميلي متر)، به طور بارز افزايش يافته بود (P<0.001).
نتيجه گيري: به نظر مي رسد NAION با افزايش ضخامت ديواره کاروتيد سمت خود همراهي داشته باشد. در بيماران مبتلا به NAION، غربالگري کاروتيد با سونوگرافي ممکن است در يافتن اين بيماري عروق کاروتيد مفيد باشد.

 نسخه قابل چاپ