بانک مقالات بینایی

هدف: بررسي عملكرد بينايي بيماران مبتلا به قوز قرنيه پس از پيوند لايه اي عميق قرنيه (DALK) به روش حباب بزرگ (Big-Bubble) در مقايسه با روش پيوند نافذ (PK) قرنيه.
روش مطالعه: در اين كارآزمايي باليني مقايسه اي، بيماران مبتلا به كراتوكونوس متوسط تا شديد با حدت بينايي اصلاح شده كم و عدم تحمل لنز تماسي به صورت تصادفي با روش DALK و يا PK تحت عمل پيوند قرنيه قرار گرفتند. پس از عمل، ديد اصلاح شده و اصلاح نشده و ميزان عيب انكساري ثبت گرديد و اختلالات انكساري، حدت بينايي،‌ Contrast Sensitivity Function (CSF) و اعوجاج هاي رده بالا بين دو گروه مقايسه شد.
نتايج: تعداد 77 چشم از 77 بيمار وارد مطالعه شدند كه 42 چشم در گروه DALK و 35 چشم در گروه PK قرار گرفتند. متوسط سن بيماران در گروه 26.9±7.9 DALK سال و در گروه 30.8±10.3 PK سال بود (P=0.06). مدت پي گيري در گروه اول 19±7.9 و در گروه دوم 24.6±3.5 ماه بود (P=0.32). متوسط عيب انكساري معادل كروي پس از عمل در گروه DALK -3.23±3.4 و در گروه -2.22±4.6 PK ديوپتر بود (P=0.28). متوسط حدت بينايي اصلاح شده در گروه DALK، 0.18±0.08 و در گروه PK، 0.15±0.10 لوگمار بود (P=0.12). در گروه هاي تحت مطالعه ميزان CSF در همه فركانس هاي اختصاصي قابل مقايسه بود. به طور مشابه مقدار Root Mean Square (RMS) اعوجاج هاي كلي و رده بالا اندازه گيري شده با مردمك 6 ميلي متري بين دو گروه تفاوت معني داري نداشت.
نتيجه گيري: پيوند DALK يك روش جراحي جايگزين در بيماران مبتلا به قوز قرنيه مي باشد و نتايج آن از نظر عيب انكساري، حدت بينايي اصلاح شده، CSF و اعوجاج هاي رده بالا با پيوند PK قابل مقايسه است.