بانک مقالات بینایی

هدف: مقايسه تاثير و عوارض جانبي داراي ژنريك زالابيوست و داروي زالاتان در بيماران مبتلا به گلوكوم.
روش پژوهش: اين مطالعه مقدماتي به صورت تصادفي و متقاطع در 17 بيمار مبتلا به گلوكوم زاويه باز اوليه و هيپرتانسيون چشمي در دو گروه انجام شد. در گروه A ابتدا داروي زالاتان تجويز و پس از 6 هفته دارو به زالابيوست تبديل شد و به مدت 10 هفته ادامه يافت. در گروه B ابتدا زالابيوست و سپس زالاتان تجويز شد. در ابتداي مطالعه و سپس در پايان هفته 6 و 16 فشار چشم در سه نوبت، در ساعت 9 صبح، 12 ظهر و 3 بعدازظهر اندازه گيري و عوارض دارو مورد بررسي قرار گرفت.
يافته ها: فشار داخل چشم در ابتداي مطالعه در گروه A، 3.34±20.83 و در گروه B، 6.71±23.33 ميلي متر جيوه بود (P=0.155). پس از 6 هفته، فشار چشم (درصد كاهش فشار چشم) در گروه A، 3.81±15.57 ميلي متر جيوه 24.05) درصد) و در گروه B، 3.43±17.62 ميلي متر جيوه 18.83) درصد) بود (P=0.373). پس از تغيير دارو و در پايان هفته 16، فشار چشم در گروه A، 14.26±2.68 ميلي متر جيوه 28.6) درصد) در گروه B و 16.90±2.74 ميلي متر جيوه 21.11) درصد) بود (P=0.167). شايع ترين عارضه هر دو دارو، پرخوني چشم و خارش بود كه در زمان مصرف زالاتان بيش تر ديده شد، اما اين اختلاف معني دار نبود.
نتيجه گيري: هر دو داروي زالاتان و زالابيوست فشار چشم را به طور مشابه و معني داري كاهش مي دهند و از نظر عوارض نيز اختلاف معني داري بين آن ها وجود ندارد.