بانک مقالات بینایی

هدف: ارزيابي شيوع و ويژگي هاي اپيدميولوژيک سوختگي هاي شيميايي حاد چشم در بيماران مراجعه کننده به اورژانس چشم بيمارستان لبافي نژاد طي سال 1383.
روش پژوهش: همه بيماران مبتلا به سوختگي شيميايي حاد چشم که طي سال 1383 به اورژانس بيمارستان لبافي نژاد مراجعه نمودند، وارد مطالعه شدند. ويژگي هاي دموگرافيک و اطلاعات زمينه اي در خصوص سوختگي جمع آوري شد، حدت بينايي تعيين شد و معاينه با اسليت لمپ انجام گرديد. از دسته بندي Hunghes-Roper-Hall براي درجه بندي بيماري استفاده شد.
يافته ها: از 25468 بيمار مراجعه کننده به اورژانس چشم طي يک سال، 219 مورد (0.86 درصد) سوختگي شيميايي چشم داشتند که شامل 179 (81.7 درصد) مرد و 40 (18.3 درصد) زن بودند. بيشترين تعداد بيماران (31.5 درصد) در گروه سني 30 - 20 سال قرار داشتند و آسيب هاي شغلي بيشترين مورد (46.6 درصد) را به خود اختصاص مي دادند. بيماران در 54.3 درصد موارد طي يک ساعت اول بعد از آسيب مراجعه نموده بودند. سوختگي در 99 مورد (45.2 درصد) ناشي از اسيد و در 32 مورد (14.6 درصد) ناشي از باز بود و در 88 مورد (40.2 درصد) نوع ماده شيميايي مشخص نبود. سوختگي ها در 155 مورد (69.8 درصد) درجه I و در 5 مورد (2.25 درصد) درجه IV بودند. ارتباطي بين درجه سوختگي و نوع ماده سوزاننده وجود نداشت.
نتيجه گيري: سوختگي هاي شيميايي چشم کمتر از 1 درصد مراجعان به اورژانس چشم را تشکيل مي دهند. اسيد، شايع ترين ماده سوزاننده بود و آسيب هاي شغلي شايع ترين علت سوختگي هاي شيميايي بودند. مردان 30 - 20 سال حين کار مهمترين گروه در معرض خطر مي باشند.

 نسخه قابل چاپ