بانک مقالات بینایی

هدف: ارزيابي اعوجاج هاي رده بالا در چشم هاي داراي ناخنک در مقايسه با چشم سالم مقابل.
روش پژوهش: اين مطالعه بر روي 31 چشم مبتلا به ناخنک در مقايسه با چشم سالم طرف مقابل انجام شد. ابرومتري NIDEK OPD-Scan در هر دو چشم همه بيماران انجام شد. سپس مقادير (root mean square) RMS اعوجاج هاي کل رده بالا، اعوجاج هاي کما شکل، اعوجاج هاي کروي شکل، اعوجاج هاي رده هاس سوم، چهارم و پنجم، اعوجاج هاي برگ شبدري (trefoil)  و اعوجاج کروي دو چشم با هم مقايسه شدند. بر اساس اندازه ناحيه غير درگير مرکز قرنيه، چشم ها به سه گروه طبقه بندي شدند و ميزان اعوجاج ها در سه گروه با هم مقايسه شد.
يافته ها: بيماران شامل 23 مرد و 8 زن با ميانگين سني 42.5±5.9 سال بودند. اعوجاج کل رده بالا، در چشم داراي ناخنک، به طور بارزي بيشتر از چشم نرمال بود (1.85±2.22 ميکرومتر در مقابل 0.36±0.44 ميکرومتر، P=0.001).  RMS تمام رده هايZernike  و اعوجاج هاي مختلف در چشم مبتلا به ناخنک بيشتر بودند، به جز اعوجاج کروي. بيشترين تفاوت مربوط به اعوجاج هاي برگ شبدري (1.37 ميکرومتر در مقابله 0.25 ميکرومتر،P<0.001 ) و اعوجاج هاي کما (0.37 ميکرومتر در مقابل 0.14 ميکرومتر،P<0.001) ) بود. با کاهش ناحيه اپتيکي شفاف (افزايش اندازه ناخنک)، ميزان همه اعوجاج ها به جز اعوجاج کروي افزايش يافت.
نتيجه گيري: ناخنک و اندازه آن تاثير زيادي در افزايش اعوجاج هاي رده بالاي چشم به ويژه اعوجاج هاي کما و برگ شبدري در مقايسه با چشم مقابل دارد.