پاسخ به:بانک مقالات بینایی
دوشنبه 5 تیر 1391 9:55 PM
2 : بينا زمستان 1390; 17(2 (پي در پي 67)):101-107. |
|
بررسي فشار داخل چشم با سه روش تونومتري پاسکال، تونومتري گلدمن و پنوماتومتري غيرتماسي (Air Puff)، قبل و پس از عمل فوتورفرکتوکراتکتومي |
|
درودگر فريده,قريشي سيدمحمد*,نيازي فيض اله,آذرگشب اذن اله |
|
* اصفهان، ميدان قدس، خيابان مدرس، بيمارستان فيض، مركز تحقيقات چشم |
|
هدف: مقايسه اندازه گيري فشار داخل چشم با استفاده از تونومتري گلدمن، تونومتري پاسکال و پنوماتومتري غيرتماسي (Air Puff) قبل و پس از عمل جراحي عيوب انکساري قرنيه و تعيين ميزان تغيير در اندازه فشار چشم پس از عمل جراحي.
روش پژوهش: اين مطالعه مشاهده اي - تحليلي و آينده نگر، بر روي افراد نزديک بين و نزديک بين آستيگمات که داوطلب عمل جراحي عيوب انکساري قرنيه به روش فوتورفرکتيوکراتکتومي (PRK) بودند، انجام گرفت. پس از انجام معاينات کامل چشمي با اسليت لامپ، پاکي متري و پنتاکم، فشار داخل چشم به سه روش تونومتري گلدمن(GAT) ، تونومتري پاسکال (DCT) و پنوماتومتري غيرتماسي (air puff) قبل و 2 ماه پس از عمل جراحي اندازه گيري و نتايج به دست آمده با يکديگر مقايسه گرديدند. متوسط فشار داخل چشم قبل و پس از عمل بين سه روش و ميانگين فشار داخل چشم قبل و پس از عمل بين هر روش مقايسه و ميزان تفاوت فشار داخل چشم قبل و بعد از عمل بين روش ها محاسبه شد.
يافته ها: اين مطالعه بر روي 402 چشم از 201 بيمار شامل 162 زن و 39 مرد با ميانگين سني 28.07±7.03 (18-48) سال انجام شد. ميانگين فشار داخل چشم قبل از عمل با استفاده از تونومتري گلدمن، 15.44±2.79 و 2 ماه پس از عمل برابر 12.04±2.63 ميلي متر جيوه بود (P<0.001). ميانگين فشار داخل چشم به روش تونومتري پاسکال قبل از عمل 16.81±3.39 ميلي متر جيوه و 2 ماه پس از عمل 13.57±2.91 ميلي متر جيوه حاصل شد (P<0.001). ميانگين فشار داخل چشمي در روش پنوماتومتري غيرتماسي قبل از عمل 16.13±3.36 و 2 ماه پس از عمل PRK، 11.01±3.29 به دست آمد (P<0.001). ميزان تغيير ميانگين فشار داخل چشم قبل و پس از عمل در هر سه روش معني دار بود (P<0.001). بيشترين ميزان تفاضل بين مقادير پيش و پس از عمل در روش پنوماتومتري غيرتماسي ديده شد كه از تفاضل به دست آمده از روش هاي تونومتري پاسکال و گلدمن به ميزان معني داري بيشتر بود (P<0.001)، اما تفاوت معني داري بين دو روش تونومتري پاسکال و گلدمن وجود نداشت (P=0.77). به عبارتي تخمين کمتر از اندازه واقعي در تونومتري پاسکال و گلدمن تقريبا به يک ميزان و کمتر از پنوماتومتري غيرتماسي بود.
نتيجه گيري: در هر سه روش ذکر شده فوق، عمل جراحي فوتورفرکتيوکراتکتومي باعث تخمين کمتر از اندازه واقعي مقدار فشار داخل چشم پس از عمل مي گردد که مي تواند به علت تغييرات بيومکانيک قرنيه باشد.
|
|
كليد واژه: |
|
![](http://sid.ir/fa/image/PDF.gif) |
نسخه قابل چاپ
|