مقالات پژوهش هاي آبخيزداري

هدف از اين تحقيق، بررسي پراکنش تيپ هاي گياهي در ارتباط با برخي از عوامل محيطي، تعيين مهم ترين آنها و شناخت روابط حاکم بين پوشش گياهي و عوامل محيطي (خصوصيات خاک، شيب، جهت، ارتفاع، سنگ شناسي، رخساره و بارندگي) است. هفده تيپ گياهي در منطقه شناسايي شد و در منطقه معرف هر تيپ نمونه برداري به روش تصادفي-سيستماتيک در 10 پلات صورت گرفت. اندازه پلات هاي نمونه برداري با توجه به نوع و پراکنش گونه هاي گياهي به روش حداقل سطح تعيين شد. در داخل پلات ها، فهرست گياهان موجود و درصد تاج پوشش هر يک از گونه هاي گياهي مشخص و در نهايت تيپ هاي گياهي موجود بر اساس دو گونه غالب نام گذاري شدند. به منظور بررسي خصوصيات خاک منطقه، در داخل پلات ها به صورت يکي در ميان در پاي گياه پروفيل (در هر تيپ 5 پروفيل) حفر شد. در پروفيل ها از عمق 50-0 سانتي متري خاک به عنوان عمق موثر خاک بر گياه نمونه برداري صورت گرفت و عوامل خاکي بافت، درصد آهک، درصد ماده آلي، اسيديته و هدايت اکتريکي اندازه گيري شد همچنين شيب، جهت، ارتفاع، سنگ شناسي، رخساره ژئومرفولوژي و بارندگي در هر تيپ گياهي مشخص شد. تجزيه و تحليل اطلاعات از روش آناليز مولفه هاي اصلي(PCA)  و با استفاده از نرم افزار 4  PC-ORDانجام شد. نتايج به دست آمده از آناليز مولفه هاي اصلي نشان داد که از ميان عوامل محيطي مورد بررسي به ترتيب شيب، جهت، ماده آلي، درصد سنگ و سنگريزه سطحي، درصد لوم و درصد رس به عنوان مولفه اصلي اول 54.06 درصد و شوري و ارتفاع به عنوان مولفه اصلي دوم 21.17 درصد در مجموع از ميان عوامل مورد بررسي 75.23 درصد از تغييرات پوشش گياهي منطقه سميرم را توجيه مي کنند.

 نسخه قابل چاپ