پاسخ به:مقالات پژوهش آب در كشاورزي
پنج شنبه 1 تیر 1391 11:01 AM
| 2 : پژوهش آب در كشاورزي (علوم خاك و آب) 1389; 24(2 (ب)):99-109. |
| بررسي برخي صفات كيفي و كمي زراعي سويا (Glycine max L. Merrill) در شرايط تنش آبي |
| بابازاده حسين*,سرائي تبريزي مهدي,پارسي نژاد مسعود,مدرس ثانوي سيد‌علي محمد |
| * تهران، انتهاي بزرگراه اشرفي اصفهاني، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات تهران، گروه مهندسي آب، كد پستي: 1477893855 |
|
در تحقيق حاضر، اثر چهار تيمار آبياري سطحي شياري شامل آبياري كامل (در حد 100 درصد جبران نقصان رطوبتي خاك)، كم آبياري سنتي در حد 75 و 50 درصد جبران نقصان رطوبتي خاك و تيمار آبياري بخشي در حد 50 درصد جبران نقصان رطوبتي خاك روي صفات كيفي شامل: ميزان روغن، پروتئين دانه و برخي صفات مرفولوژي اندام هوايي و زيرزميني گياه سويا در قالب آزمايشي به صورت طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار در مزرعه پژوهشي دانشكده كشاورزي دانشگاه تهران (كرج) مورد مطالعه و تعيين قرار گرفت. مقادير آبياري درست در حد جبران نقصان رطوبتي خاك (تلفات ناچيز) اعمال شد. نتايج تجزيه واريانس نشان داد كه با افزايش ميزان تنش آبي درصد روغن دانه کاهش و درصد پروتئين دانه افزايش مي يابد. با اعمال کم آبياري رشد اندام هوايي سويا کاهش و اندام زيرزميني آن افزايش پيدا کرده و دوره رشد گياه کاهش يافت. نه تنها درصد روغن دانه و اغلب صفات مرفولوژيكي گياه بين تيمار آبياري بخشي نسبت به تيمار كم آبياري سنتي در حد 50 درصد جبران نقصان رطوبتي خاك اختلاف معني داري وجود نداشت، بلكه صرفه جويي 50 درصد آب آبياري در تيمار آبياري بخشي (PRD) نسبت به تيمار كم آبياري سنتي در حد 50 درصد جبران نقصان رطوبتي خاك حاصل شد. |
| كليد واژه: روغن و پروتئين دانه، کم آبياري، آبياري بخشي (PRD)، سويا |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
