مقالات پژوهش آب در كشاورزي

انواع مختلفي از روابط براي پيش بيني نسبت جذب سديم (SAR) در آب زهكش پيشنهاد شده اند. براي ارزيابي صحت اين روابط تجربي از نتايج واقعي حاصل از يك مطالعه لايسيمتري استفاده شده است. براي به دست آوردن روابط و روابط پايه، از نتايج 116 نمونه تجزيه شيميايي آب از نقاط مختلف كشور كه شامل آب رودخانه ها، آبهاي زيرزميني و آبهاي زهكش بود استفاده شده است. همچنين از نتايج تجزيه 30 نمونه آب زهكشي كه تركيب دقيق شيميايي آب آبياري آنها و نيز حجم آب آبياري و زهكش آنها در طي يك آزمايش لايسيمتري مشخص شده بود استفاده شد. در آزمايش لايسيمتري، لايسيمترهاي استوانه اي با قطر داخلي 40 و ارتفاع 180 سانتيمتر با يك خاك لوم شني پر شده و به صورت هفتگي با آب طبيعي آبياري مي شدند. در اين لايسيمترها يونجه براي مدت 3 سال كشت شد. همبستگي هاي ساده بين نسبت جذب سديم در آب آبياري (SAR_iw) و مقدار متناظر آن در آب زهكش (SAR_dw) منجر به همبستگي ضعيفي شد (R²=0.108). در حالي كه اصلاح اين نسبت با فرض حصول شرايط ماندگار (كه در آن غلظت يونها نسبت مستقيمي با عكس كسر آبشويي داشته باشند) توانست به خوبي نسبت جذب سديم در آب زهكش را برآورد (R²=0.802). به رغم برخي نوسانات در كسر آبشويي در طي فصل رشد، همبستگي حاصل از اين روش با روشهاي پيچيده تري كه اخيرا پيشنهاد شده است قابل مقايسه بود.

 نسخه قابل چاپ