مقالات پژوهش آب در كشاورزي

اين تحقيق به منظور بررسي اثرات تنش خشکي القايي توسط پلي اتيلن گلايکول بر مولفه هاي جوانه زني و رشد گياهچه هاي هشت ژنوتيپ گندم نان (سرداري101، هما، رصد، آذر 2، زرين، گاسگوژن، مارتن و سايسون) به صورت آزمايش فاكتوريل بر پايه طرح كاملا تصادفي با سه تکرار انجام شد. تيمار خشکي شامل شاهد (0)، 2-، 6- و 10- بار بود. نتايج نشان داد كه ارقام مورد بررسي در تمامي صفات بجز نسبت طول ريشه چه به طول ساقه چه، وزن تر ريشه چه و نسبت وزن تر ريشه چه به وزن تر ساقه چه و سطوح تنش خشکي بجز وزن تر ريشه چه اختلاف معني داري را از نظر صفات مورد مطالعه دارا بودند. اثر متقابل ژنوتيپ × سطوح تنش خشکي بجز صفات طول ساقه چه، وزن تر گياهچه و وزن تر ساقه چه غير معني دار بود. با تشديد تنش خشکي کليه صفات مورد مطالعه، بجز نسبت طول ريشه چه به طول ساقه چه، نسبت وزن تر ريشه چه به وزن تر ساقه چه و وزن خشک ساقه چه، كاهش يافتند. بر اساس تجزيه خوشه اي 8 ژنوتيپ مورد بررسي در سه گروه قرار گرفتند و تجزيه تابع تشخيص اين گروه بندي را تاييد کرد. همچنين نتايج حاصل از مقايسات گروهي بين ارقام ديم و آبي حاکي از اين بود که در بسياري از صفات مورد بررسي ارقام ديم و آبي در دو گروه مجزا قرار گرفتند. در بين ارقام گندم ديم، رقم هما نسبت به سايرين در بسياري از صفات مورد بررسي، وضعيت مناسب و مطلوبي را در برابر تنش خشکي از خود نشان داده و جهت کاشت در مناطقي با کمبود بارندگي توصيه مي شود.

 نسخه قابل چاپ