احترام و آسیب‌های پنهان

در فرهنگ و بستر آسیب‌رسانی اینگونه معنی شده است: ”ایجاد هرگونه درد جسمانی و یا آسیب جسمانی“ وقتی یک عضو خانواده دیگری را مورد اذیت جسمانی (فیزیکی) قرار می‌دهد این مسئله کاملاً واضح است: قرمزشدگی، تورم، کوبیدگی و یا سیاه شدن، چون آزار جسمانی کاملاً مشخص است و برخورد با آن تا حدی آسانتر است.

● آسیب‌های پنهان

معنای دیگر آسیب و یا آزار دادن ایجاد ”ناراحتی ذهنی“ می‌باشد. این یک آسیب و آزار پنهان است. وقتی‌که یک عضو خانواده به‌طور دائم مورد اذیت و یا نکوهش و سرزنش درباره وزن، قد، کک و مک، نمرات و یا هرگونه ضعفی قرار می‌گیرد، احساس اذیت شدن به او دست می‌دهد.

در موقعیت دیگری ممکن است، یک عضو خانواده‌ را احساس آزار عاطفی نماید که تحقیر می‌گردد و یا کمبود عشق و حمایت بین اعضاء خانواده را احساس می‌کند. وقتی که این رفتار در طی زمان ادامه یابد، عضو آسیب‌دیده خانواده دچار رفتارهای تهاجمی، انزوا و گوشه‌گیری و داشتن حالتی انفعالی گردد.

● آسیب‌های پنهان کودکان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد

اگر یک کودک چنین آسیب و ضربه‌ای را متحمل گردد، این ضربه می‌تواند موجب تأخیر در رشد جسمانی، عاطفی و شناختی او گردد. اغلب روح و ذهن کودکان بسیار ظریف و شکننده‌تر از جسم آنها است. آسیب به احساسات آنها می‌تواند تأثیری عمیق بر جای بگذارد.

این آسیب‌ها از بین نمی‌روند، آنها می‌مانند و به‌صورت عقده درمی‌آیند و بخشی از تصویر کودک از خود می‌شوند که او در طی زندگی آن را همراه خود خواهد داشت، اغلب کودکانی که چنین آسیب‌های احساسی را تجربه می‌کنند سیمپتوم‌های (علائم بیمارگونه) فیزیکی، عاطفی و گفتاری را نشان می‌دهند که در طی زندگی آنها تکرار شده، اعضاء خانواده باید در مورد آنچه به یکدیگر می‌گویند فکر کنند. کلمات می‌توانند به اندازه سیلی‌ها آسیب برسانند و می‌توانند برای افراد خانواده و برای خانواده به‌عنوان یک واحد خطرناکتر باشند.