بانک مقالات بیماریهای گیاهی

به منظور شناسايي و بررسي اهميت آرايه هاي Pythium به عنوان عوامل پوسيدگي ريشه چغندرقند در استان خوزستان از مزارع چغندرکاري مناطق مختلف شامل اهواز، انديمشک، بهبهان، دزفول، شوشتر، شوش دانيال، صفي آباد، مزارع چغندرکاري کشت و صنعت شهيد بهشتي و کشت و صنعت شهيد رجايي در طي دو فصل زراعي از اسفندماه 1380 تا ارديبهشت ماه 1382 نمونه برداري به عمل آمد. گياهان داراي علائم پوسيدگي جمع آوري شده، همراه با نمونه هايي از خاک مزارع مختلف به آزمايشگاه منتقل شد. جدايه هاي موجود در خاک به روش طعمه گذاري با برگ ليمو شيرين جداسازي گشتند. از بافت هاي پوسيده ريشه چغندرقند نيز پس از شستشو با آب معمولي و ضدعفوني سطحي با الکل اتيليک 75%، قطعات کوچکي از حاشيه ي بين بافت سالم و آلوده جدا شده و روي محيط کشت انتخابي آرد ذرت آگار حاوي آنتي بيوتيک هاي دلواسيد (داراي 50% پيمارسين)، آمپي سيلين، ريفامپين و قارچ کش هاي بنوميل و PCNB کشت گرديدند. گونه ها بر اساس خصوصيات ريخت شناختي اندام هاي جنسي و غيرجنسي، ميزان رشد در دماهاي مختلف و ريخت شناختي پرگنه روي محيط کشت هاي مختلف شناسايي گرديدند. از بررسي 580 جدايه بدست آمده، 8 آرايه بر اساس خصوصيات ريخت شناختي و فيزيولوژيکي شناسايي شدند که به ترتيب فراواني عبارت بودند از:

P. tracheiphilum, P. deliense, Pythium G. "G", Pythium G. "F", P. aphanidermatum, P. salinum, P. okanoganense, P. oligandrum که از بين اين آرايه ها، دو آرايه P. tracheiphilum و P. salinum براي ميکوفلور ايران جديد مي باشند.

مطالعات بيماري زايي جدايه ها در شرايط گلخانه اي در خاک سترون و با استفاده از مايه ي ورميکوليت حاوي عصاره ي دانه شاهدانه صورت گرفت. ميزان پوسيدگي بذر، تعداد بوته هاي سالم و مرده، وضعيت قسمت هاي هوايي و ريشه از نظر علائم اوليه (پژمردگي عمومي و کم رشدي) و پوسيدگي ريشه هاي اصلي و فرعي مورد بررسي قرار گرفت. پوسيدگي ريشه هاي اصلي و فرعي مورد بررسي قرار گرفت. پوسيدگي بذر به ميزان بسيار زياد در آرايه Pythium aphanidermatum و به ميزان متوسط در آرايه P.deliense مشاهده شد. همچنين بوته ميري به ميزان زياد در آرايه Pythium G. "F"، به ميزان متوسط در آرايه P.deliense و به ميزان کم در آرايه هاي P.oligandrum و P.salinum مشاهده شد.

 نسخه قابل چاپ