بانک مقالات بیماریهای گیاهی

بلايت سنبل گندم ناشي از گونه هاي مختلف Fusarium از بيماري هاي مهم اين محصول در استان هاي شمالي ايران مي باشد. در اين تحقيق كارايي باكتري هاي آنتاگونيست و برخي قارچكش ها در كنترل اين بيماري، مورد ارزيابي قرار گرفته است. از 80 نمونه سنبله آلوده جهت جداسازي بيمارگر و 290 نمونه كامل گندم جمع آوري شده از مناطق مختلف مازندران براي بازيافت باكتري هاي اپي فيت استفاده گرديد. از 132 سوش باكتري جدا شده، 32 سوش داراي قابليت بازدارندگي از رشد كلني قارچ F. graminearum در آزمايشات درون شيشه اي بود. اين سوش ها متعلق به گونه هاي مختلف Bacillus و Pseudomonas بوده و بر حسب مناطق جمع آوري شده (قراخيل، فيروزكنده، بايع كلا، دشت ناز، ساري، جويبار و نكا) به ترتيب با حروف N, J, S, D, B, F, G كد گذاري شدند. از بين آنها سوش هاي B4, S2, N5, B1 باكتري با توجه به قطر هاله بازدارندگي به عنوان سوش هاي برتر و جدايه Fg-4 قارچ بيمارگر، از نظر قدرت بيماري زايي بالا به عنوان جدايه مناسب انتخاب و در كليه آزمون هاي گلخانه اي و مزرعه اي مورد استفاده قرار گرفتند. آنتاگونيست هاي مورد استفاده در آزمايشات گلخانه اي موجب كاهش آلودگي و افزايش وزن هزاردانه شدند. در آزمايشات مزرعه اي، تيمارهاي محلول پاشي شده با قارچكش رورال تي- اس (يك كيلوگرم در هكتار) و مخلوط چهارسوش آنتاگونيست از نظر كنترل بيماري و افزايش محصول برتر از ساير تيمارها بودند. به استناد نتايج آزمون هاي فيزيولوژيكي و بيوشيميايي، دو سوش B1 و S2 متعلق به P.fluorescens biovar-1 سوش N به P. aerogiiosa و سوش B4 متعلق به B. subtilis مي باشد. آنتاگونيست هاي مورد استفاده با اعمال مكانيسم هايي نظير آنتي بيوز و توليد سيدروفور دركنترل بيولوژيكي قارچ بيمارگر و مالا بيماري FHB عمل نمودند.

 نسخه قابل چاپ