بانک مقالات بیماریهای گیاهی

در طي سال هاي 1377 و 1378 از مزارع گندم آبي استان فارس نمونه برداري به عمل آمده و باكتري هاي سودوموناس فراريشه جداسازي شد. بر اساس آزمون هاي استاندارد بيولوژيكي و بيوشيميايي جدايه ها به عنوان P. fluorescens biotype II, Pseudomonas fluorescens biotype I, P. fluorescens biotype V, P. ¦luorescens biotype IV, P. fluorescens biotype III, P. syringae, P. putida, P. cichorii, P. aeroginosa, P. aereofacians و P. viridiflava شناسايي شده، در آزمون هاي آنتاگونيستي در برابر جدايه شاخص Geotrichum sp. مورد استفاده قرار گرفتند. از جدايه هاي باكتريايي كه در آزمون آنتاگونيستي مقدماتي فعاليت بالايي نشان داده بودند و گونه هاي Fusarium جدا شده از فراريشه گندم در استان فارس شامل: F. oxysporum, F. nygamai, F. moniliforme, F. graminearum, F. culmorum, F. avenaceum, F. solani, F. semitectum, F. sambucinum, F. proli¦ratum و F. tricinctum در آزمون هاي آنتاگونيستي تكميلي استفاده شد. از جدايه هايي كه در آزمون هاي آنتاگونيستي تكميلي داراي قدرت آنتاگونيستي بالايي بودند در برابر گونهF. culmorum  جدا شده از فراريشه گندم در آزمون هاي آنتاگونيستي در محيط فراريشه گندم استفاده گرديد. نتايج به دست آمده نشان داد كه 75% از جدايه هاي باكتريايي مورد آزمايش داراي فعاليت آنتاگونيستي در برابر جدايه شاخص Geotrichum sp. هستند. كليه جدايه هايي كه داراي فعاليت آنتاگونيستي بوده، از سازوكار توليد سيدروفور استفاده نموده، در حالي كه تنها در 33% از اين جدايه ها فعاليت توليد آنتي بيوتيك مشاهده شده است. كليه جدايه هاي مورد آزمايش باعث بازدارندگي رشد در فوزاريوم هاي بيمارگر ريشه در آزمايش هاي درون شيشه اي گرديدند. شدت فعاليت آنتاگونيستي هر جدايه باكتري در برابر گونه هاي مختلف فورازيوم متفاوت بود. به نظر مي رسد كه جدايه هاي E50 و P. fluorescens biotype V و K127 از P. aeroginosa و S200 از P. syringae داري بيشترين توانايي آنتاگونيستي در برابر فوزاريوم هاي ريشه گندم هستند. عللي كه هيچ كدام از جدايه هاي باكتري در شرايط آزمايش نتوانستند F. culmorum را در محيط فراريشه كنترل نمايند، مورد بحث قرار گرفته است.

 نسخه قابل چاپ