بانک مقالات بیماریهای گیاهی

گونهFusarium oxysporum  عامل بيماري پژمردگي فوزاريومي سيب زميني در اغلب مزارع سيب زميني كاري ايران شايع بوده و خسارت زيادي مي زند. استفاده از ارقام مقاوم يكي از موثرترين روش هاي مديريت اين بيماري محسوب مي شود، اما به منظور انتخاب و توسعه ارقام مقاوم آگاهي از تنوع ژنتيكي جمعيت هاي اين قارچ ضروري است. در اين بررسي تنوع ژنتيكي جمعيت اين بيمارگر در استان هاي تهران، همدان و اردبيل بررسي گرديد. بدين منظور70 جدايه قارچ F. oxysporum به دست آمده از استان هاي مذكور انتخاب و پس از انجام آزمون بيماري زايي به دو روش آزمون بيماري زايي توانايي پوسانندگي ريشه و انسداد آوندي، با استفاده از هفت آغازگر RAPD تنوع ژنتيكي آن ها بررسي شد. آزمو ن هاي بيماري زايي در قالب طرح كاملا تصادفي با چهار تكرار انجام شد. نتايج حاصل از آزمون بيماري زايي جدايه ها نشان داد جدايه هايي كه در سيب زميني پژمردگي ايجاد مي نمودند از توان پوسانندگي كمي برخوردار بوده و بالعكس. تجزيه خوشه اي داده هاي RAPD با استفاده از روش UPGMA و ضريب تشابه Dice جدايه ها را در سطح شباهت 71 درصد در هشت گروه ژنوتيپي قرار داد. همچنين جدايه ها از لحاظ فنوتيپ مولكولي (هاپلوتيپ) به 18 گروه تقسيم شدند. تعداد اندك گروه بندي نشان دهنده تنوع ژنتيكي كم اين قارچ در مناطق مورد بررسي مي باشد و نشان مي دهد كه جدايه ها از يك منبع اجدادي منشا گرفته اند كه يكي از علل اين امر را مي توان به نقش ضعيف توليد مثل جنسي در اين قارچ نسبت داد. همچنين تجزيه خوشه اي داده هاي RAPD جدايه ها را بدون توجه به منشا جغرافيايي در گروه هاي ژنوتيپي مختلف قرار داد. بدين ترتيب بين تنوع ژنتيكي و منشا جغرافيايي جدايه ها ارتباطي مشاهده نگرديد.

 نسخه قابل چاپ