بانک مقالات بیماریهای گیاهی

نمونه هاي آلوده به نماتود ساقه و پياز Ditylenchus dipsaci از گياهان يونجه و بوته هاي سير از تعدادي از مزارع استان هاي همدان، زنجان، تهران، اصفهان، مازندران و خراسان رضوي جمع آوري شد. پس از استخراج نماتود از اندام هاي گياهي به منظور تهيه زادمايه مورد نياز سه جمعيت جدا شده از سير و چهار جمعيت از يونجه روي ديسک هويج کشت داده شدند. دامنه ميزباني جمعيت هاي سير روي گياهان سير، پياز، يونجه، لوبيا، باقلا، چغندرقند، نخودفرنگي و سويا بررسي شد. براي جمعيت يونجه از گياهان يونجه، يونجه زرد، لوبيا، اسپرس، سير، پياز و شبدر استفاده گرديد. گياهچه ها با 200 نماتود شناور در سوسپانسيون 10 ميکروليتري کربوکسي متيل سلولز (CMC) که در زاويه برگي قرار داده شد مايه زني شدند. مايه زني با فاصله زماني يک هفته تکرار شد. گياهان به مدت هشت هفته در شرايط 16  ساعت نور و هشت ساعت تاريکي در دماي  20±2 C^oنگهداري شدند و پس از اين مدت اندام هاي هوايي آنها بررسي شد. تمامي جمعيت ها توانستند روي ديسک هويج به خوبي رشد يافته و تکثير شوند. نتايج نشان داد که گياهان پياز، سير ميزبان مناسب، گياهان نخودفرنگي، چغندرقند و لوبيا (دو جمعيت) ميزبان ضعيف براي جمعيت سير بودند، ولي سويا، باقلا و يونجه ميزبان اين جمعيت نبودند. جمعيت يونجه بر روي لوبيا، يونجه و نيمي از موارد روي يونجه زرد به خوبي تکثير يافته، در حالي که شبدر ميزبان ضعيف و اسپرس و سير غيرميزبان بودند. بر اساس اين بررسي وجود حداقل دو نژاد از اين نماتود در ايران تاييد مي شود. در آزمايشي ديگر آلوده شدن گل آذين و وجود نماتودهاي بالغ و لارو سن چهارم در بذور پياز، بذربرد بودن نماتود D. dipsaci را در پياز نشان داد. در اين بررسي هم چنين مشخص شد که نماتود D. dipsaci به طور وسيعي در مناطق تحت کشت سير کشور گسترش داشته و مي تواند به عنوان يکي از عوامل موثر در کاهش محصول اين گياه دخالت داشته باشد.

 نسخه قابل چاپ