پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست
دوشنبه 29 خرداد 1391 4:35 PM
: بيماريهاي پوست پاييز 1381; 6(1 (پياپي 21)):10-15. |
ارتباط بين سن و جنس بيمار و محل ضايعه در سرطان سلول سنگفرشي پوست با درجه تمايز آسيب شناسي آن |
رهنما زهرا*,حق دوست علي اكبر |
* گروه پوست، دانشگاه علوم پزشكي كرمان، کرمان، ابتدای بلوار جمهوری اسلامی، بعد از جهاد کشاورزی، کدپستی 761965355 |
مقدمه: سرطان سلول سنگفرشي طيف وسيعي از درجه تمايز در نماي آسيب شناسي خود دارد كه نمايانگر وضعيت پيش آگهي آن است. محل تومور نيز تا حدودي پيش آگهي آنرا مشخص مي كند. هدف: تعيين ارتباط بين درجه تمايز آسيب شناسي تومور با سن، جنس بيماران و محل ضايعه. روش اجرا: تعداد 44631 پرونده از بيماران مراجعه كننده به دو مركز اصلي آسيب شناسي شهر كرمان در طي سالهاي 1371 تا 1378 بطور گذشته نگر مورد بررسي قرار گرفت واطلاعات مربوط به 186 بيمار مبتلا به سرطان سلول سنگفرشي از آنها استخراج شد. يافته ها: در 186 مورد مبتلا به سرطان سلول سنگفرشي پوست بدست آمده، ميانگين سني بيماران مبتلا 16.6 ± 60.4 سال بود. 133 نفر (70.9%) مرد و 53 نفر (29.1%) زن بودند و نسبت مردان به زنان 2.5 به 1 بود. شايعترين محل هاي گرفتاري به ترتيب سرو گردن (76.8%) و اندام تحتاني(6.2%) بود. 81.5% تومورها از نوع خوب تمايز يافته، 14.3% از نوع متوسط و 4.2% از نوع بد تمايز يافته بودند. ارتباط معني دار آماري بين سن، جنس و محل ضايعه با درجه تمايز تومور بدست نيامد. نتيجه گيري: براي تعيين روش درماني مناسب ضروري است از ضايعات سرطان سلول سنگفرشي همه بيماران مبتلا، نمونه برداري بعمل آيد. |
كليد واژه: |
![]() |
نسخه قابل چاپ |