مقالات بیماریهای پوست

مقدمه: تشکيل کومدون نقش محوري در پاتوفيزيولوژي آکنه ايفا مي کند، لذا از بين بردن کومدون و متوقف ساختن روند کومدون سازي از محوري ترين اصول درماني آکنه است.
هدف: بررسي ميزان اثر بخشي پيلينگ سطحي با گليکوليک اسيد 70% در بهبود آکنه.
روش اجرا: در يک کارآزمايي باليني باز بدون گروه شاهد، 30 بيمار مبتلا به آکنه مراجعه کننده به بيمارستان رازي تهران با ميانگين سني 18 سال تحت درمان با پيلينگ سطحي با گليکوليک اسيد 70% قرار گرفته و سپس از لحاظ بهبودي باليني ارزيابي شدند.
يافته ها: متوسط تعداد کومدونها در بيماران در اولين معاينه 15.2 ± 24.4 عدد و در آخرين معاينه 5.90± 2.6 عدد بود (P<0.005) ضمن اينکه 18 بيمار (60%) بهبودي کامل و 12 بيمار (40%) بهبودي نسبي نشان دادند.
4 بيمار از 6 بيماري که از واضح بودن سوراخهاي فوليکولر شکايت داشتند و تمام 23 بيماري که از زيادي سبوم در سطح پوست صورت ناراضي بودند، بعد از پيلينگ ابراز رضايت داشتند. عوارض اين درمان در مبتلايان به آکنه حداقل و گذرا بود.
نتيجه گيري: پيلينگ سطحي با گليکوليک اسيد 70% در درمان آکنه خفيف موثر است.

 نسخه قابل چاپ