مقالات بیماریهای پوست

زمينه و هدف: آکانتوزيس نيگريکانس (AN) شامل پلاک هاي مخملي هيپرپيگمانته است که اغلب در نواحي گردن و چين هاي زيربغل و کشاله ران رخ مي دهد. يکي از عواملي که در پاتوژنز آن دخالت دارد انسولين است و هيپرانسولينمي به دنبال مقاومت به انسولين مي تواند موجب ايجاد ضايعه هاي آکانتوزيس نيگريکانس شود. در اين مطالعه مقاومت به انسولين در زنان چاق مبتلا به AN با زنان چاق بدون AN مقايسه شد.
روش اجرا: در دو گروه افراد با BMI بيش تر از 30 کيلوگرم بر متر مربع شامل يک گروه 32 نفر مبتلا به AN و گروه ديگر 34 نفر بدون وجود ضايعه هاي AN، آزمايش هاي تحمل گلوکز و انسولين ناشتاي خون صورت گرفت و مقاومت به انسولين طبق فرمول HOMA محاسبه گرديد.
يافته ها: ميانگين انسولين ناشتاي خون در دو گروه مبتلا و غيرمبتلا به AN به ترتيب 15.5±8.5 و 12.2±4.1 محاسبه شد (P<0.05). ميانگين مقاومت به انسولين در دو گروه مبتلا و غيرمبتلا به 3.5±1.9 AN و 2.6±0.9 محاسبه شد (P<0.05). در آزمايش تحمل گلوکز در گروه مبتلا به AN ميانگين قند خون ناشتا 89.5±12mg/dl، 30 دقيقه بعد از مصرف گلوکز 144±7، 60 دقيقه بعد 138±45 و در 120 دقيقه بعد (mg.dl) 107±30 بود و در گروه غيرمبتلا به AN اين مقادير به ترتيب 87±8، 130±3، 122±26 و (mg/dl) 100±26 بود. اختلاف دو گروه تنها پس از 60 دقيقه معني دار بود.
نتيجه گيري: در اين مطالعه نشان داده شد که AN مي تواند شاخصي براي وجود مقاومت به انسولين در افراد چاق باشد.

 نسخه قابل چاپ