مقالات بیماریهای پوست

زمينه و هدف: كارسينوم سلول بازال شايع ترين سرطان در سفيد پوستان است. از آن جايي كه مهم ترين عامل ايجاد كننده اين سرطان پوستي، اشعه فرابنفش موجود در نور آفتاب است و كشور ما در بيش تر مناطق داراي آب و هواي گرم و آفتابي است، ميزان ابتلا به كارسينوم سلول بازال در كشورمان بالاست. در اين مطالعه تغيير فراواني اين كارسينوم را در فاصله زماني يك دهه مورد بررسي قرار داديم.
روش اجرا: اين تحقيق به روش مطالعه داده هاي موجود و با بررسي پرونده تمامي بيماران با تشخيص كارسينوم سلول بازال در بخش آسيب شناسي بيمارستان رازي تهران در سال 1368-69 و 1378-79 و مقايسه اين دو دوره زماني صورت گرفت.
يافته ها: در مجموع 1503 مورد كارسينوم سلول بازال مورد مطالعه قرار گرفت كه 507 مورد به سال هاي 1368-69 و 996 مورد به سال هاي 1378-79 مربوط بود. فراواني نسبي كارسينوم سلول پايه اي از 11.1 درصد كل نمونه ها در سال 1368-69 به 15.2 درصد كل نمونه ها در سال 1378-79 افزايش يافت اما اين افزايش به جنس وابسته نبود. در طول اين دوره زماني در فراواني كارسينوم سلول بازال در گروه سني 20 تا 39 سال، كاهش معني دار و در گروه سني بالاي 60 سال، افزايش معني دار مشاهده شد. در بين انواع مختلف پاتولوژيك كارسينوم سلول بازال، نوع ندولار افزايش داشته كه اين افزايش در ناحيه صورت معني دار بوده ولي به جنس وابسته نبوده است. در جنس مذكر، كاهش فراواني در ناحيه صورت و افزايش فراواني در ناحيه سر و گردن معني دار بوده ولي در جنس مونث، مكان تومور تغيير معني داري پيدا نكرده است.
نتيجه گيري: كارسينوم سلول پايه اي در اين فاصله زماني ده ساله افزايش قابل ملاحظه اي داشته است كه به منظور آموزش اقدامات پيش گيرانه و تشخيص و درمان زودرس به توجه بيشتري نيازمند است.

 نسخه قابل چاپ