مقالات بیماریهای پوست

زمينه و هدف: آكنه ولگاريس بيماري التهابي مزمن فوليكول هاي پيلوسباسه است. اتيولوژي آكنه، نامعلوم است وليكن شواهد مختلفي در دست است كه بعضي از تغييرهاي هورموني را در پاتوژنز آكنه دخيل مي داند. هدف از اين مطالعه اندازه گيري برخي متغيرهاي اندوكرينولوژيك در بيماران مبتلا به آكنه ولگاريس و مقايسه آن با افراد سالم بود.
روش اجرا: در اين مطالعه كه به صورت مورد - شاهد صورت گرفت، از بين بيماران مذكر مبتلا به آكنه ولگاريس مراجعه كننده به بيمارستان رازي تهران در 9 ماهه نخست سال 82، 40 نفر به عنوان گروه مورد و از بين همسالان سالم 20 نفر به عنوان شاهد انتخاب شدند. ميزان انسولين، گلوبولين متصل شونده به هورمون هاي جنسي، تستوسترون و قند خون ناشتا در هر گروه اندازه گيري و با يكديگر مقايسه شدند.
يافته ها: ميانگين قند خون ناشتا در گروه مورد 89.8±13.3 و در گروه شاهد 91.1±16.3 ميلي گرم در دسي ليتر بود. (P=0.017) ميانگين تستوسترون آزاد سرم در دو گروه مورد و شاهد به ترتيب 24.8±12.01 و 21.4±10.8 نانومول در ليتر بود (P=0.029).
نتيجه گيري: در اين مطالعه ميزان تستوسترون سرم در گروه مورد بيشتر از گروه شاهد و ميزان قند خون ناشتا كم تر از گروه شاهد بود. لذا پيشنهاد مي شود در درمان افراد مذكر مبتلا به آكنه عوامل مزبور مورد توجه قرار گيرد.

 نسخه قابل چاپ