0

مقالات بيماريهاي پستان ايران

 
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بيماريهاي پستان ايران
دوشنبه 29 خرداد 1391  3:44 PM

 
 

 2 : بيماريهاي پستان ايران پاييز 1387; 1(2):18-23.
 
نقش عوامل پروگنوستيك در عود سرطان پستان در بيماران مراجعه كننده به بخش راديوتراپي انكولوژي بيمارستان امام حسين (ع)
 
ميرزايي حميدرضا*,حاجيان سپيده,مفيد بهرام
 
* ميدان تجريش، بيمارستان شهداي تجريش، معاونت آموزشي
 
 

مقدمه: طول عمر بيماران با سرطان پستان تحت تاثير عوامل مختلفي مانند درگيري غدد لنفاوي زير بغل، اندازه تومور، وجود يا عدم وجود گيرنده هاي هورموني و نوع روش درمان قرار دارد و شناخت و بررسي هر يك به خصوص در بيماران كشورمان بسيار حايز اهميت است.
روش بررسي: در اين مطالعه 88 بيمار مبتلا به سرطان پستان با شرايط
N0, N1, T1, T2, T3 پس از عمل جراحي تحت درمان هاي كمكي راديوتراپي- شيمي درماني- تاموكسي فن- حذف تخمدان ها، درمان تركيبي با 2 يا چند نوع درمان و يا حتي يك نوع از درمان ها قرار گرفتند. سپس بيماران بين 3-2 سال بطور منظم پيگيري و از نظر تاثير عوامل پروگنوستيك در عود بيماري بررسي شدند. نتايج با استفاده از آزمون هاي X2 و آزمون دقيق فيشر مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته ها: طول عمر بدون بيماري (
Disease free survival) و طول عمر كلي (Overal survival) به ترتيب 77.3% و 87.5% بود و 23% از بيماران دچار عود شدند (20 بيمار) و 12.5% (11بيمار) فوت كردند. بيشترين محل عود، استخوان بود. بيماران با غدد لنفاوي درگير، 32% بيشتر از بيماران بدون درگيري غدد لنفاوي دچار عود شدند. بيماران با تومور T2، %17 بيشتر از بيماران با تومور T1 عود داشتند. اما بيماران مرحله T3 نسبت به 9% T2 كمتر عود داشته و با بررسي بيشتر اين دو گروه و مقايسه آنها با گروه مشابه از نظر درگيري غدد لنفاوي و درمان آنان، اختلاف واضح تر شده و نسبت به %21 T3 كمتر عود بيماري ديده شد. وضعيت يائسگي بيماران تاثير معناداري در ميزان عود نداشت. بيماراني كه تومور با گيرنده استروژن مثبت داشتند، با عود كمتري همراه بودند (10% در برابر 25%) و در تعداد محدودي از بيماران كه حذف تخمدان ها هم انجام شده بود، هيچگونه عودي ديده نشد (P<0.001). بيماراني كه با عمل جراحي حفظ پستان درمان شده بودند هيچكدام عود در پستان حفظ شده نداشتند. در استفاده از رژيم شيمي درماني شامل 4 دوره آدريامايسين و سپس 4 دوره نسبت به 6 دوره CMF در بيماران با تعداد غدد لنفاوي درگير بيشتر از 3 عدد و در حالت T2 يا T3، 13% تفاوت در عود به نفع گروه درماني اول ديده شد. نهايت اينكه بيماران با غدد لنفاوي مثبت كه راديوتراپي را همراه ديگر درمان هاي كمكي دريافت كرده بودند، تنها 10% عود موضعي داشتند و 90% كنترل موضعي داشته ايم.
نتيجه گيري: چنانچه در مراحل ابتدايي بدون درگيري غدد لنفاوي، بيماريابي و درمان مناسب انجام شود، افزايش طول عمر قابل توجه در سرطان پستان مشاهده مي شود.

 
كليد واژه: سرطان پستان، عوامل پروگنوستيک، عود بيماري
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
تشکرات از این پست
دسترسی سریع به انجمن ها