مقالات بيماريهاي پستان ايران

مقدمه: سرطان پستان، سردسته علل مرگ ناشي از سرطان در زنان 40 تا 44 سال مي باشد و شايعترين سرطان با محل مشخص در زنان است. احتمال بروز اين بيماري 1 نفر به ازاي هر 8 زن مي باشد. بعضي فاکتورها مانند اندازه تومور، مرحله پاتولوژيک تومور، نوع تومور، وضعيت غدد لنفاوي زيربغل، رسپتورهاي هورموني استروژن و پروژسترون و P53 و HER-2/neu در تعيين پيش آگهي تومور و تعيين خط مشي درمان، موثر هستند. در اين تحقيق به بررسي فراواني چهار فاکتور آخر و ارزيابي ارتباط آنها با يکديگر و با منوپوز و سن پرداخته مي شود.
مواد و روش ها: طي يک دوره سه ساله، 200 بيمار که تشخيص پاتولوژيک سرطان پستان داکتال يا لبولار داشتند، به روش ايمونوهيستوشيميايي از نظر HER-2/neu, ER, PR, P₅₃ تحت بررسي قرار گرفتند.
نتايج: همه بيماران، در اين بررسي، جنسيت مونث داشتند و ميانگين سني آنها 49.6 (ED=±11.36) سال بود و در محدوده سني 81-26 سال قرار داشتند. گيرنده استروژن در 142 مورد (71 درصد)، گيرنده پروژسترون در 131 مورد (65.5 درصد)، P53 در 63 مورد (31.5 درصد) و HER-2/neu در 143 مورد (71.5 درصد) مشاهده شد. بين وجود گيرنده استروژن و وجود گيرنده پروژسترون رابطه مستقيم معني دار وجود داشت (P<0.05) که کاملا با مکانيسم عملکرد اين گيرنده ها قابل توجيه است. بين وجود P53) و گيرنده استروژن) و P53) و گيرنده پروژسترون) نيز رابطه معکوس معني دار وجود داشت. در مورد سن، فقط بين وجود ER و سن بيماران، رابطه مستقيم معني دار ديده شد. بين هيچکدام از اين مارکرها و منوپوز رابطه معني داري مشاهده نشد.
بحث: تفاوت بارز نتايج اين مطالعه با کتب مرجع، در زمينه فراواني HER-2/neu بود بطوريکه در اين بررسي شيوع آن معادل 71.5 درصد بود. در حاليکه در کتب مرجع شيوع حدود 25 درصد و بعضي مطالعات شيوع 37 درصد را ذکر نموده اند که مي تواند ناشي از تفاوت هاي نژادي و ژنتيکي باشد. لذا در نظر گرفتن اين تفاوت ها در مطالعات و درمان بيماران بايد مدنظر قرار گيرد.

 نسخه قابل چاپ