مقالاتی در مورد بیمارستان

زمينه و هدف: از آنجايي که تعدد و ترکيب عوامل موثر بر بهره وري نيروي انساني در سازمان هاي مختلف به دليل اختلاف در ويژگي هاي محيط داخلي و خارجي متفاوت مي باشد، لذا اين پژوهش با هدف اولويت بندي عوامل موثر بر بهره وري نيروي انساني از ديدگاه مديران مياني اجراگرديد، تا ضمن فراهم نمودن مبنايي براي تصميمات مديران منابع انساني در زمينه برنامه ريزي و نگهداري نيروي انساني، موجب کاهش هزينه هاي ناشي از ترک خدمت کارکنان گردد.
مواد و روش ها: مطالعه توصيفي حاضر به صورت مقطعي در نيمه اول سال 1388 انجام گرفت. مديران مياني دانشگاه علوم پزشکي اصفهان جامعه آماري پژوهش را تشکيل دادند که با توجه به محدود بودن از نمونه گيري استفاده نشد. ابزار گردآوري داده ها، پرسشنامه محقق ساخته اي بود که روايي آن به صورت محتوايي تاييد و پايايي نيز با محاسبه آلفاي کرونباخ 0.935 محاسبه شد. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از نرم افزار آماري SPSS تحليل گرديد، در تحليل داده ها بيشترين و کمترين امتياز به ترتيب 5 و 1 بود.
يافته ها: رعايت عوامل مربوط به شيوه و سبک مديريتي سازمان با ميانگين امتياز 4.41 مهمترين دسته از عوامل موثر بر بهره وري نيروي انساني شناخته شد. عوامل مرتبط بافردبا ميانگين امتياز ?.?، فرهنگ با ميانگين امتياز ?.?، ساختار سازمانيبا ميانگين امتياز 4.06، سيستم هاي پاداش با ميانگين امتياز 4، دوره هاي آموزشي با ميانگين امتياز 0.85 و عوامل مربوط به فضاي فيزيکي سازمانبا ميانگين امتياز 3.8 در رده هاي بعدي اهميت قرار داشتند.
نتيجه گيري: اصلاح نظامهاي استخدامي و ساختارهاي تشکيلاتي، غني سازي شغلي، برنامه ريزي آموزشي طبق نياز، تفويض اختيار به مديران سطوح مياني و سرپرستي جهت تصميم گيري، اجراي برنامه هاي تشويقي مي تواند در جهت افزايش بهره وري نيروي انساني و در نتيجه ارتقا نظام سلامت موثر باشد.

 نسخه قابل چاپ