پاسخ به:مقالات بیابان
دوشنبه 29 خرداد 1391 11:37 AM
6 : بيابان 1379; 5(2):65-78. |
بررسي و تعيين شاخصهاي هيدرولوژي به كمک حوضه هاي آبخيز مشابه (مطالعه موردي حوضه آبخيز درياچه نمک ايران) |
زهتابيان غلامرضا,موسوي سيدعلي اكبر |
يكي از مشكلات عمده در مطالعات هيدرولوژي دوره هاي كم آبي و پرآبي عدم وجود يا ناقص بودن آمار هيدرومتري مي باشد كه اين نقيصه به دلايل مختلف بالا بودن هزينه ايجاد ايستگاههاي هيدرومتري، مشكل نگهداري ايستگاهها و همچنين عدم دسترسي به همه حوزه ها آبخيز مي باشد. در اين تحقيق پس از بررسي ايستگاههاي هيدرومتري موجود در درياچه نمك تعداد 19 ايستگاه كه داراي بهترين آمار از نظر طول دوره آماري و ساير موارد بودند اثر انتخاب شد و جريانهاي حداقل (جريانهاي كمينه) 7 روزه و Q90% و دبي هاي حداكثر آنها استخراج شد و سپس بازسازي و تطويل آمار با استفاده از برنامه كامپيوتري HYFA مقادير فوق در دوره برگشتهاي 25,10,5,2 و 50 ساله تعيين گرديد. جهت تعيين حوزه هاي آبخيز مشابه و گروههاي همگن 14 پارامتر مورفومتري، اقليمي ژئومورفولوژي و زمين شناسي از حوزه هاي آبخيز منتخب استخراج شد و به كمك تجزيه به عاملها پارامترهاي مهم و مستقل انتخاب شدند. آنگاه به كمك فاكتورهاي انتخاب شده از دو روش همگن سازي عددي و غير عددي (مانند آناليز خوشه اي) و غير عددي (مانند منحني هاي آندرو) حوضه هاي آبخيز مشابه تعيين شده و سپس جريانهاي حداقل و حداكثر هر ايستگاه از طريق نسبت مساحت بين حوزه هاي آبخيز مشابه برآورد گرديد و در انتها به بحث در مورد كارايي روشهاي گرافيكي و عددي در تعيين مناطق همگن و همچنين كارايي روش انتقال شاخصها در برآورد جريانهاي حداقل و حداكثر پرداخته شده است. |
كليد واژه: خشكسالي هيدرولوژي، آناليز خوشه اي، درياچه نمک ايران، جريانهاي حداقل و حداكثر در مناطق خشک |
نسخه قابل چاپ |