مقالات بیابان

در بررسي منابع خاک در مناطق بياباني نمي توان تنوع خاک را صرفا مرهون تغييرات پوشش گياهي، تنوع آب و هوايي، تغيير سازند زمين شناسي و ناهمواري (پستي و بلندي) دانست، چرا که اراضي صاف و هموار مناطق بياباني با يک سازند کواترنر بدون پوشش گياهي، و غالبا داراي يک اقليم خشک با پوشش گياهي ضعيف مي باشد. تنوع منابع خاک در اين مناطق بر اثر وجود عوامل خاکسازي مانند: سطح ايستايي بالا، آب زيرزميني شور، رسوبات بادي، فرآيند تبخير از خاک، نوسانات سطح ايستايي، رژيم سيلابي و آبشويي و تفاوت در زهکشي خاک مي باشد که باعث ايجاد شرايط گوناگون خاکسازي مي گردد. نکته قابل توجه در مناطق کويري و بياباني اين است که عوامل فرعي خاک، خود از جمله پارامترهاي موثر در شکل گيري رخساره هاي ژئومرفولوژي به حساب مي آيد. پس انتظار مي رود که در هر رخساره ي بتوان خاک هاي معيني را جستجو کرد. در اين مقاله جهت شناخت منابع خاک و منابع ژئومرفولوژي بصورت موازي و همزمان، به مقايسه رده بندي خاک به روش USDA Soil Taxonomy  با طبقه بندي رخساره هاي ژئومرفولوژي پرداخته و سپس اقدام به تجزيه و تحليل اطلاعات به دست آمده شد. نتايج اين مطالعات نشان داد که سطح ايستابي متفاوت از آبهاي شور زيرزميني در رخساره هاي مختلف و بالا آمدن املاح در افقهاي خاک منجر به تغييراتي در افقهاي خاک شده که در پدوژنز و مرفوژنز خاک تاثير بسزايي دارد. بر اساس نتايج اين مطالعات موثرترين اشکوب در رده بندي خاک و مرزبندي واحدها، فاز خاک در نظر گرفته شد، چرا که فاز خاک مبين خصوصيات افق سطحي نظير ضخامت، بافت، سنگريزه و غيره مي باشد و اين ويژگي ها هستند که رخساره ها توسط آن تعريف مي شود.

 نسخه قابل چاپ