مقالات بیابان

با توجه به اينکه يکي از عوامل موثر در بيابان زايي پديده شور شدن آب و خاک در اثر مديريت نامناسب زراعي و آبياري در اراضي کشاورزي مي باشد، اين تحقيق جهت بررسي تاثير آب آبياري بر خصوصيات خاک در اراضي کشاورزي حاشيه کوير دامغان انجام شد. به اين ترتيب که قبل از کاشت و بعد از برداشت محصول، از خاک اراضي زراعي نمونه خاک برداشت شد و خصوصيات بافت، رطوبت اشباع، آهک، کربن آلي، ازت، ميزان اسيديته، هدايت الکتريکي، فسفر، پتاسيم، املاح محلول کلسيم، منيزيم، کلر، سديم، کربنات و بي کربنات اندازه گيري گرديد. همچنين خصوصيات آب آبياري از لحاظ اسيديته، هدايت الکتريکي و املاح کلسيم، منيزيم، منگنز، آهن، سديم، کلريد، کربنات و کلسيم بررسي شد. از آزمون تي تست جهت مقايسه خصوصيات خاک دو دوره استفاده گرديد. نتايج به دست آمده حاکي از اين است که بعد از يک دوره کشت ميزان شوري، املاح محلول خاک و نسبت جذب سديم افزايش يافت. بنابراين در منطقه مورد مطالعه اتخاذ شيوه مديريت مناسب بهره برداري از اراضي و نحوه آبياري جهت جلوگيري از بياباني شدن اراضي ضروري مي باشد.

 نسخه قابل چاپ