مقالات بیابان

چگونگي ميزان مقاومت به پتانسيل هاي خشكي و اثر آنها بر روي جوانه زني، طول كلئوپتيل و طول ريشه چه سه گونه مرتعي بنامهاي Salsola richteri- Salsola rigida - Salsola dendroides  طي آزمايشي مورد بررسي قرار گرفت. براي ايجاد پتانسيل هاي خشكي مختلف از پلي اتيلن گليكول (PEG) استفاده شد. از هر گونه تعداد 25 بذر در هر تكرار (ظرف پتري) بر روي كاغذ صافي در داخل ژرميناتور كشت گرديد. طرح آزمايش انجام شده، به صورت فاكتوريل با پايه كاملا تصادفي انتخاب شد. نتايج آزمايش نشان داد كه، حداكثر جوانه زني در پتانسيل خشكي 3/0- مگاپاسكال با ميانگين 100% بود. همچنين با كاهش مقادير پتانسيل آب، جوانه زني به طور معني داري كاهش يافت. طول كلئوپتيل و طور ريشه چه نيز از روند جوانه زني پيروي نمودند، با اين تفاوت كه حداكثر مقدار طول ريشه چه در تيمار خشكي شاهد (صفر مگا پاسكال) و حداكثر مقدار طول كلئوپتيل در تيمار -0.3 مگا پاسكال بدست آمد. قابل ذكر است كه كاهش پتانسيل آب در تمامي موارد موجب كاهش صفات مورد مطالعه گرديد. با توجه به نتايج حاصله مشخص شد كه گونه Salsola dendroides در مقاومت به خشكي از نظر رشد كلئوپتيل و ريشه چه در رتبه اول و از نظر مقدار جوانه زني پس از گونه Salsola rigida در رتبه دوم قرار داشته است. در نتيجه ميتوان اين گونه را مقاوم ترين گونه به تنش خشكي در مرحله جوانه زني دانست.

 نسخه قابل چاپ