پاسخ به:مقالات بیابان
دوشنبه 29 خرداد 1391 11:25 AM
| 9 : بيابان 1382; 8(2):276-291. |
| بررسي و تحليل عوامل موثر در شدت بيابان زايي و ارايه مدل منطقه اي (مطالعه موردي منطقه بيجار) |
| احمدي حسن,اختصاصي محمدرضا,همتي نعمت اله |
|
به منظور ارزيابي كمي بيابان زايي و ارائه مدل منطقه اي، محدوده اي با وسعت 5/2037 هكتار در منطقه بيجار (حوزه آبخيز قزل اوزن) در نظر گرفته شد. پس از بررسي روشها و مدلهاي موجود، براساس مطالعات ژئومرفولوژي 17 واحد کاري بر اساس رخساره هاي ژئومرفولوژي تعيين و روش پيشنهادي ارائه و در منطقه مورد ارزشيابي قرار گرفت. بيابان زايي در سه سطح وضعيت فعلي بيابان زايي، عوامل بيابان زايي و خطر كل بيابان زايي در پنج كلاس غير قابل ملاحظه، خفيف، متوسط، شديد و خيلي شديد مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج بدست آمده ضمن تاييد کارآمد بودن مدل پيشنهادي، امکان تفكيك بيابان زايي در وضعيت فعلي (بالفعل) و بالقوه و مضافا امكان تفكيك اكوسيستمهاي بياباني انسان ساز و طبيعي را محيا مي سازد و همچنين امكان اعمال مديريت خاص در هر يك از واحدهاي ژئومرفولوژي از ويژگيهاي مهم مدل ارائه شده مي باشد. نتايج به دست آمده نشانگر آن است كه در حدود 41% از سطح بيابان زايي حاصل از عوامل طبيعي و 59% بيابان زايي در حوزه حاصل از عوامل انساني است و موثرترين دخالت انسان به دو صورت تغيير كاربري مراتع و چراي بي رويه مي باشد. |
| كليد واژه: |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
