پاسخ به:مقالات بیابان
دوشنبه 29 خرداد 1391 11:24 AM
3 : بيابان 1382; 8(2):192-205. |
بررسي اثر تنش خشكي بر روي جوانه زني دو گونه مرتعي از جنس آگروپايرون |
جوادي محمدرضا,آذرنيوند حسين |
اثر پتانسيلهاي مختلف خشكي بروي جوانه زني، طول كلئوپتيل و طول ريشه چه دو گونه مرتعي به نامهاي agropyron cristatum, Agropyron desertorum، در قالب آزمايش فاكتوريل با پايه كاملا تصادفي همراه با سه تكرار و پنج سطح خشكي (-1.2, -0.9, -0.6, 0.3, 0) مگا پاسكال مورد بررسي قرار گرفت. بدين منظور از هرگونه تعداد 25 بذر در هر تكرار(ظرف پتري) برروي كاغذ صافي در داخل ژرميناتور كشت گرديد. نتايج آزمايش نشان مي دهد كه حداكثر جوانه زني، در پتانسيل آبي 3/0 - مگاپاسكال با ميانگين 66/86 درصد بود. همچنين با كاهش مقادير پتانسيل آب، جوانه زني بطور معني داري كاهش يافت. طول ريشه چه و كلئوپتيل در تيمار خشكي (0) مگاپاسكال بدست آمد. قابل ذكر است كه كاهش پتانسيل آب در تمامي موارد موجب كاهش صفات مورد مطالعه گرديد. با توجه به نتايج و تجزيه و تحليلهاي آماري مشخص شد كه گونه Agropyron cristatum از نظر مقاومت به تنش خشكي و مولفه هاي جوانه زني، ريشه چه و كلئوپتيل نسبت به گونه ديگر در رتبه بالاتري قرار دارد. بنابراين گونه مقاومتري به تنش خشكي در مرحله جوانه زني به حساب مي آيد. |
كليد واژه: |
نسخه قابل چاپ |