مقالات بیابان

خشکي در کشور ما يک واقعيت اکولوژيک محسوب مي گردد. در بسياري از مناطق خشک، شوري عامل بازدارنده مضاعف در احياي اين اراضي محسوب مي گردد، لذا انتخاب گونه هاي گياهي سازگار با محيطهاي تخريب شده و پرتنش، فرآيندي قابل تامل مي باشد. هدف از اين تحقيق، يافتن تاثيرات متقابل پديد آمده در نتيجه کشت گونه گياهي Atriplex canescens در دو منطقه متفاوت اقليمي واقع در داشلي برون ترشکلي در شمال شرق کشور (نزديک مرز ترکمنستان) و زرين آباد اخترآباد (در جنوب غرب کرج) مي باشد.
روش تحقيق حاضر بر اساس انتخاب پلاتهاي کاري در محيطهاي تحت کشت Atriplex canescens و شاهد بوده و تعدادي از خصوصيات خاک از جمله هدايت الکتريکي، اسيديته، نسبت جذب سديم و برخي از عناصر حاصلخيزي خاک از جمله کربن آلي و نيتروژن کل انتخاب شده و نمونه برداري از خاک در سه بخش زير بوته ها، بين نوارهاي کشت و محيط شاهد صورت گرفته و پس از تجزيه نمونه ها در آزمايشگاه با استفاده از روشهاي آماري تجزيه واريانس و آزمون دانکن مقايسه گرديدند. در رابطه با بوته هاي آتريپلکس، ارتفاع، تراكم، تعيين زيست توده تر و توليد ماده خشک بوته ها و برخي از عناصر ارزش غذايي از جمله الياف خام، پروتيين خام و غيره اندازه گيري شده و در دو منطقه مورد ارزيابي قرار گرفتند.
بمنظور بررسي جنبه تاثير آتريپلکسها بر روي پوشش طبيعي مناطق، با استفاده از روشهاي ارزيابي پلاتي سطح تاج پوشش و ترکيب گياهي، اندازه گيري شد.
حاصل تحقيق نمايانگر تاثير گذاري بوته بر خواصي از خاک مناطق بوده است، از جمله افزايش معني دار شوري و عناصر حاصلخيزي خاک سطحي در قياس با خاک اطراف و محيط شاهد بوده است.
از سوي ديگر با عنايت به شرايط متفاوت اقليمي و خاک 2 منطقه بوته کشت شده، خود از محيط تاثيراتي از جمله تفاوت در مقادير تراکم پوشش، توليد (خشک و تر) بين 2 منطقه، پذيرفته است.