بانک مقالات کشاورزی

آموزش هاي علمي- کاربردي يکي از عوامل بنيادي تحول در نظام آموزش عالي کشور طي دو دهه گذشته مي باشد. مراکز آموزش عالي علمي- کاربردي زمينه ساز پرورش افراد خلاق و کارآفرين هستند. در نظام آموزش هاي علمي- کاربردي دانشجويان به عنوان محور و رکن اصلي و اساسي اين نظام مورد توجه مي باشند. هدف اين پژوهش بررسي عوامل و موانع موثر در ايجاد روحيه کارآفريني دانشجويان مراکز آموزش عالي علمي- کاربردي بخش کشاورزي مي باشد. در اين تحقيق با توجه به ماهيت و سوال هاي پژوهش از روش تحقيق پيمايشي استفاده شد. جامعه آماري شامل 3300 نفر دانشجويان نيمسال اول و آخر مراکز آموزش علمي کاربردي کشاورزي بود و نمونه آماري بر اساس جدول مورگان و روش تصادفي خوشه اي- سهميه اي برابر 1050 نفر تعيين گرديد. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه بازپاسخ استفاده شد که پايايي آن بر اساس محاسبه آلفاي کرانباخ %89= ? به دست آمد. براي تجزيه و تحليل داده از شاخص هاي آمار توصيفي بهره گيري شده است. نتايج تحقيق بيانگر آن است که به ترتيب اولويت؛ خود دانشجو، استادان، تجهيزات و امکانات مراکز آموزش عالي علمي- کاربردي، خانواده، محتواي دوره هاي آموزشي، جامعه و آزمايشگاه به عنوان مشوق ها در ايجاد روحيه کارآفريني و عدم آگاهي دانشجويان، نبود استادان ماهر و خلاق، محتواي نامناسب دوره هاي آموزشي، عدم حمايت دولت، مهمترين بازدارنده اي موثر در ايجاد روحيه کارآفريني دانشجويان مراکز آموزش علمي کاربردي بخش کشاورزي است.

 نسخه قابل چاپ