بانک مقالات کشاورزی

بيشتر کشورهاي توليدکننده نخود از جمله ايران در مناطق خشک و نيمه خشک قرار داشته و تنش خشکي در زمان تشکيل غلاف و پر شدن دانه از مهم ترين عوامل محدود کننده عملکرد اين گياه محسوب مي شود. به منظور بررسي تاثير آبياري در دوره رشد زايشي پنج رقم نخود شامل آرمان، جم، هاشم، Flip93-93 و ILC482، آزمايشي در سال زراعي 86-85 در مزرعه تحقيقاتي دانشکده کشاورزي دانشگاه بوعلي سينا اجرا شد. سطوح آبياري شامل آبياري در مرحله تشکيل غلاف، آبياري در دو مرحله تشکيل غلاف و پر شدن دانه و بدون آبياري بود. آزمايش به صورت کرت هاي خرد شده بر پايه طرح بلوک هاي کامل تصادفي با سه تکرار انجام گرديد. شاخص هاي رشد شامل ماده خشک کل (TDW)، سرعت رشد محصول (CGR)، شاخص سطح برگ (LAI)، دوام سطح برگ (LAD)، سرعت رشد نسبي (RGR) و سرعت فتوسنتز خالص (NAR) و همچنين عملکرد دانه مورد ارزيابي قرار گرفتند. در بين ارقام مورد بررسي، رقم Flip93-93 از لحاظ حداکثر شاخص سطح برگ، حداکثر سرعت رشد محصول، تجمع ماده خشک و عملکرد دانه در تمام سطوح آبياري بالاترين مقادير را به خود اختصاص داد. با اعمال يک بار آبياري، ماده خشک کل توليدي و سرعت رشد محصول ارقام هاشم و آرمان بيش از ساير رقم ها افزايش يافت. در دو بار آبياري در مقايسه با بدون آبياري بيشترين مقدار افزايش شاخص هاي مذکور به رقم هاشم اختصاص داشت. از لحاظ عملکرد دانه بين سطوح مختلف آبياري تفاوت معني داري وجود داشت. در کليه ارقام بالاترين عملکرد دانه با دو بار آبياري به دست آمد و در مقايسه با يک بار آبياري و بدون آبياري عملکرد دانه به ترتيب 17 و 37.5 درصد کاهش نشان داد. بيشترين درصد افزايش عملکرد دانه با يک و دو بار آبياري به ترتيب مربوط به ارقام Flip93-93 و جم بود.

 نسخه قابل چاپ