مقالات اصول بهداشت رواني

مقدمه: سيگار كشيدن يكي از عوامل خطر در بسياري از بيماري ها شناخته شده است و در برخي مطالعات نزديك به 40% علل مرگ در سيگار ذكر شده است. اثر سيگار در ايجاد حمله مغزي بعنوان يكي از عوامل خطر در فرد سيگاري (Smoker) شناخته شده است ولي اين نقش در افراد غير سيگاري كه ناخواسته دود سيگار استنشاق مي كنند (Passive smoker) چندان مشخص نيست.
از آنجا كه تعداد اين افراد در جامعه زياد است بر آن شديم به بررسي نقش در معرض دود سيگار بودن (Passive smoking) در افراد با فشار خون بالا كه دچار سكته مغزي شده اند بپردازيم.
بررسي فراواني نسبي تعداد افراد در معرض دود سيگار(Passive smoking) وسيگاري (Smoking) در افراد با فشار خون بالا كه دچار سكته مغزي شده اند و مقايسه آن با فراواني نسبي تعداد افراد در معرض دود سيگار و سيگاري در افراد با فشار خون بالا كه دچار سكته مغزي نشده اند، شالوده اين تحقيق مي باشد.
روش ها و مواد: مطالعه از نوع توصيفي بوده كه فراواني نسبي تعداد افراد در معرض دود سيگار،سيگاري و غير سيگاري (Non smoking) را در 192 نفر از افرادِ مورد (افراد با فشار خون بالا كه دچار سكته مغزي شده اند) را با فراواني نسبي تعداد افراد در معرض دود سيگار، سيگاري و غير سيگاري در 192 نفر از افراد شاهد (افراد با فشار خون بالا كه دچار سكته مغزي نشده اند) مقايسه مي كند. نوع آزمون به كار رفته ، كاي اسكوئر مي باشد. جمع آوري نمونه در ماه هاي خرداد تا شهريور 1381 صورت گرفته است.
تعريف افراد سيگاري و در معرض دود سيگار به صورت زير مطرح شده است:
- فرد سيگاري: فردي كه حداقل به مدت يك سال روزانه 10 نخ سيگار بكشد.
- فرد در معرض دود سيگار: در يك اتاق 12 متر مربعي به مدت يك سال در معرض حداقل 5 نخ سيگار در روز بودن.
نتايج: طبق اين تحقيق مشخص شد كه افرادي كه دچار سكته مغزي شده اند ( گروه مورد ) 1.22 برابر بيشتر از افراد عادي و افراد در معرض دود سيگار بوده اند و افرادي كه دچار سكته مغزي شده اند ( گروه مورد) 1.33 برابر بيشتر از افراد عادي ( گروه شاهد)، سيگاري بوده اند.
بحث: در معرض دود سيگار بودن نيز اگر چه به اندازه سيگار كشيدن شانس بروز سكته مغزي را بالا نمي برد ولي خودازعوامل خطر مهم سكته مغزي محسوب مي شود.