مقالات اصول بهداشت رواني

مقدمه: كاربرد روان شناسي در محيط كار يكي از حوزه هاي مطالعاتي جديد در كشورمان است. بنابراين يافته هاي علمي دقيق در اين حوزه مي تواند موجب ارتقا عمكرد شغلي كاركنان شود .به همين منظور پژوهش حاضرتلاش كرده است تا به مطالعه روابط متقابل ويژگي هاي شخصيتي و استرس شغلي در محيط كار بپردازد، چرا كه عملكرد شغلي فرد را بصورت مستقيم و غير مستقيم تحت تاثير قرار مي دهد.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع مطالعات همبستگي مي باشد، به اين منظور تعداد70 نفر از كاركنان شركت برق خراسان با استفاده از روش نمونه برداري تصادفي طبقه اي انتخاب شدند . ابزارهاي به كار گرفته شده عبارت بودند از: آزمون اضطراب كتل ، پرسش نامه تيپ (A-B )راتوس ، پرسش نامه عزت نفس كوپراسميت « فرم تجديد نظرشده براي بزرگسالان » و مقياس استرس شغلي كودرون كه در يك دوره زماني 45 روزه در نيمه دوم سال 1382بصورت گروهي بر روي كاركنان مذكور اجرا شدند.
نتايج: نتايج تحليل رگرسيون چند متغيري نيز نشان داد كه از بين متغير هاي مورد مطالعه، اضطراب كل در سطح معني دار (0.000) و تيپ ( A-B ) درسطح  معني دار 32%  بيشترين سهم را در پيش بيني استرس شغلي داشته اند .ضمن اينكه متغير اضطراب آشكار داراي بيش ترين سهم در پيش بيني عزت نفس پائين كاركنان شركت مزبور بوده است.
ارتباط آماري معناداري بين سطح تحصيلات افراد و وجود اختلالات رواني مشاهده گرديد، به طوريكه هر چه سطح تحصيلات افزايش مي يافت، مقدار اين اختلالات نيز افزايش پيدا كرده بود. ميزان اختلالات رواني در اين مطالعه با ميزان كشوري آن 21% اختلاف آماري معنادار دارد و ميزان ابتلاي در اين دانشگاه بالاتر از ميزان كشوري آن بوده است.
بحث: با توجه به يافته هاي اين تحقيق، مسووليت سياستگزاران و برنامه ريزان بهداشتي كشور در رابطه با تدوين برنامه هاي اجراي بهداشت روان را بيش از پيش نمايان مي سازد.

 نسخه قابل چاپ