پاسخ به:مقالات اصول بهداشت رواني
دوشنبه 22 خرداد 1391 10:07 PM
| 3 : اصول بهداشت رواني پاييز و زمستان 1383; 6(24-23):99-104. |
| بررسي ميزان رضايت شغلي و سازه هاي وابسته به آن در دندانپزشكان شهر مشهد |
| طباطبايي سيدمحمود*,مخبر نغمه,لطيفيان بهزاد |
| * مشهد، بلوار حرعاملي، نرسيده به ميدان بوعلي، بيمارستان آموزشي روانپزشكي ابن سينا |
| مقدمه: تصور حاكم بر جامعه در مورد دندانپزشكي اين است كه اين رشته مي تواند مايه خشنودي و رضايت خاطر هر دندانپزشكي باشد . در اين مطالعه بر آن هستيم ميزان رضايت شغلي و عوامل موثربر آن را در جامعه دندانپزشكان مشهد بررسي كنيم. روش كار: اين پژوهش يك مطالعه مقطعي است. جامعه آماري شامل 100 نفر از دندانپزشكان مشغول به كاردر مشهد است كه به طور تصادفي انتخاب شده اند.اطلاعات لازم درمورد نمونه ها توسط پرسش نامه 24 سوالي كه شامل سوالاتي درمورد مشخصات فردي، ويژگي هاي شخصيتي، انگيزه هاي انتخاب شغل،خصوصيات كاري واحساسات فردي دندانپزشكان بود، به دست آمد. نتايج: يافته هاي پژوهش نشان مي دهد، آنچه كه بيش از همه روي رضايت شغلي دندانپزشكان تاثير دارد خصوصيات شخصيتي آنان و در بين آنها از همه مهم تر حس همدردي و نوع دوستي مي باشد. همچنين احساس توانايي دندانپزشكان و علاقمندي آنان به شغل نيز از عوامل مهم تاثيرگذار در رضايت شغلي مي باشد. بحث: در مجموع مي توان گفت اكثريت دندانپزشكان مورد مطالعه از شغل خود رضايت دارند و عمده ترين عواملي كه نقش مهمي در ميزان رضايت شغلي دارند عبارتند از: وجود خصوصيات شخصيتي متناسب با اين حرفه، ميزان قدرداني و احترام بيماران و جامعه براي خدمات ارايه شده، رضايت نسبي ازسطح درآمد و ميزان احساس قابليت و توانايي در انجام كار. |
| كليد واژه: دندانپزشك، رضايت شغلي، شخصيت |
 |
|
نسخه قابل چا |
