مقالات اصول بهداشت رواني

مقدمه: فرد داراي سلامت رواني فردي، است که از هر گونه اضطراب و علايم ناتواني مبرا است و هنگامي سلامت عاطفي، اجتماعي، رواني و جسمي فرد كامل مي شود که توانايي برقراري ارتباط با ديگران و همچنين ظرفيت مقابله با مشکلات زندگي را داشته باشد. هدف اصلي اين پژوهش مقايسه سلامت رواني مديران مدارس متوسطه اصفهان و چنديگر در ايران و هندوستان است.
روش کار: در اين  پژوهش كه يك تحقيق مقايسه اي و از نوع پس رويدادي است، وضعيت فعلي سلامت رواني مديران مدارس دو شهر مورد سنجش، ارزيابي و مقايسه قرار گرفت. نمونه آماري تحقيق شامل تعداد 60 مدير دبيرستان بود كه با استفاده از روش نمونه گيري طبقه اي از شهرهاي اصفهان و چنديگر (هند) به صورت تصادفي انتخاب شده بودند. به منظور گردآوري داده هاي تحقيق، از مقياس سلامت رواني (MHS) استفاده شد. تجزيه وتحليل داده ها براي آزمون فرضيه پژوهشي (بين مديران مدارس متوسطه اصفهان و چنديگر در رابطه با سلامت رواني تفاوت معني داري وجود دارد) با استفاده از آزمون t دو گروهي مستقل انجام شد.
نتايج: نتايج پژوهش نشان مي دهد كه بين مديران مدارس متوسطه شهرهاي اصفهان و چنديگر از نظر سلامت رواني تفاوت وجود دارد. بررسي ميانگين دو گروه مبين آن است كه مديران مدارس متوسطه چنديگر در مقايسه با مديران مدارس متوسطه اصفهان از سلامت رواني بالاتري برخوردار هستند.
نتيجه گيري: پژوهش نشان داد كه مديران مدارس متوسطه شهر چنديگر در مقايسه با مديران اصفهاني از اضطراب كمتري برخوردار هستند، نشانه هاي ناتواني در آنان كمتر مشاهده مي شود و ظرفيت مقابله با مشكلات و فشارهاي روزمره زندگي در آنان بيشتر است. بررسي تحليلي يافته ها حاکي از آن است که مي توان تفاوت ها را به عوامل آموزشي، فردي و فرهنگي نسبت داد.

 نسخه قابل چاپ