مقالات اصول بهداشت رواني

مقدمه: ويتيليگو يك بيماري اكتسابي پوست با شيوع حدود 1% در جمعيت مي باشد. علي رغم پيشنهاد روش هاي مختلف براي درمان آن، غالبا سير بيماري پيشرونده بوده و پيش آگهي قابل پيش بيني نيست. در جامعه ما با توجه به وجود نگرش منفي عموم به اين بيماري، مشكلات اجتماعي- خانوادگي زيادي براي مبتلايان ايجاد مي شود كه مي تواند زمينه ساز بروز اختلالات روان پزشكي گردد. به علاوه در مورد جنبه هاي روان پزشكي اين بيماري مطالعات كمي تاكنون انجام شده است. هدف از اين مطالعه بررسي شيوع و شدت افسردگي در بيماران مبتلا به ويتيليگو بر اساس مقياس سنجش افسردگي هاميلتون و مقايسه آن ها با افراد كنترل سالم مي باشد.
روش كار: اين مطالعه به صورت مقطعي تحليلي - توصيفي انجام شده است. 52 بيمار مبتلا به ويتيليگو مراجعه كننده به درمانگاه پوست بيمارستان امام رضا (ع) بعد از اخذ موافقت وارد طرح شدند. وسعت و توزيع بيماري پوستي آنها تعيين گرديد. و مشخصات جمعيت شناختي ثبت شد. سپس پرسشنامه 24 ماده اي هاميلتون براي تعيين شدت افسردگي جهت آن ها تكميل گرديد. در گروه شاهد همسان از نظر سني و جنسي كه در معاينه پوست و معاينه عمومي سالم بودند، مراحل مشابه انجام شد.
نتايج: در گروه مبتلايان به ويتيليگو 24 نفر (46.2%) و در گروه شاهد 3 نفر (5.8%) دچار افسردگي بودند. ميانگين نمره افسردگي در گروه بيماران ويتيليگو 17.48 و در گروه شاهد 5.9 بود. در گروه بيماران ويتيليگو 7.6% سابقه اقدام به خودكشي داشتند. همچنين در گروه بيماران بين نمره افسردگي و سن، جنس، وضعيت تاهل،‌ درصد درگيري پوست، آشكار يا نهان بودن ضايعات پوستي، سابقه مراجعه به روانپزشك ارتباط آماري معني داري وجود نداشت (P>0.05).
نتيجه گيري: شيوع قابل ملاحظه افسردگي در اين بيماران نشان دهنده نياز مبرم به ارتباط نزديك تر بين متخصصين پوست با روان پزشكان جهت تشخيص و درمان بهتر مشكلات روان پزشكي اين بيماران مي باشد.

 نسخه قابل چاپ