مقالات اصول بهداشت رواني

مقدمه: پژوهش حاضر يک مطالعه توصيفي– تحليلي است که به منظور بررسي ميزان نشانه هاي افسردگي نوجوانان و ارتباط آن با رضايت زناشويي مادران آنان در شهرستان تويسرکان در سال 1383 انجام گرفته است.
روش کار: جامعه اين پژوهش را کليه دانش آموزان مشغول به تحصيل در دبيرستان هاي روزانه دولتي شهرستان تويسرکان به همراه مادرانشان که داراي شرايط و معيارهاي مورد پژوهش بودند را تشکيل داد که از بين آنان 240 نفر به روش نمونه گيري چند مرحله اي به عنوان نمونه انتخاب گرديدند. ابزار گردآوري داده ها در اين پژوهش پرسش نامه بوده که در دو بخش تنظيم شده و شامل پرسش نامه 20 سوالي سنجش افسردگي بک و پرسش نامه رضايت زناشويي انريچ مي باشد.
نتايج: يافته هاي پژوهش نشان داد که ميزان نشانه هاي افسردگي در نوجوانان 74.5 درصد بود و نيز ميزان نارضايتي مادران 2.8 درصد بود. از نظر آماري ارتباط معني داري معکوس بين ميزان افسردگي نوجوانان و ميزان رضايت زناشويي مادران وجود داشت (P<0.001). به علاوه بين برخي از مشخصه هاي نوجوانان مانند جنس، تعداد خواهران و برادران و ميزان افسردگي آنان ارتباط معني دار وجود داشت. همچنين بين ميزان رضايت زناشويي مادران و برخي مشخصه هاي آنان مانند سن، سن همسر، تحصيلات و تحصيلات همسر ارتباط معني دار وجود داشت و بين ميزان افسردگي نوجوانان و برخي از مشخصه هاي مادران آنان مانند سن مادر، تحصيلات مادر و تحصيلات پدر نيز ارتباط معني دار وجود دارد.
نتيجه گيري: نتايج پژوهش لزوم اجراي برنامه هاي آموزشي منظم و موثر را جهت ارتقا سطح آگاهي افراد جامعه به خصوص والدين نوجوانان در زمينه افسردگي نوجوانان و ارتباط آن با رضايت زناشويي والدين مورد تاييد قرار مي دهد.

 نسخه قابل چاپ