مقالات اصول بهداشت رواني

مقدمه: استعمال دخانيات يکي از علل عمده مرگ زود هنگام در کشورهاي توسعه يافته مي باشد. به دليل تغييرات سريع شيوع مصرف سيگار و نياز به شناخت مشکل، حساس کردن جامعه و دست اندرکاران مسايل بهداشتي، از طرفي مطالعات معدودي که در اين زمينه وجود دارد. شيوع مصرف سيگار در يک جمعيت روستايي مورد بررسي قرار گرفت.
روش مطالعه: اين تحقيق مقطعي در سال 1380 در يک منطقه روستايي با روش نمونه گيري سرشماري انجام شد. اطلاعات از طريق پرسش نامه دموگرافيک به اضافه پرسش نامه فاجراستروم براي وابستگي به نيکوتين که روايي و پايايي آن قابل قبول بود جمع آوري شد. از تمام جمعيت بالاي 12 سال خواسته شد که پرسش نامه را تکميل نمايند.
نتايج: از مجموع 2100 پرسش نامه توزيع شده 1670 پرسش نامه قابل تجزيه و تحليل آماري بود (ميزان پاسخگويي حدود 80%). 49.30 درصد افراد زن و 50.7 درصد مرد بودند. در کل نمونه آماري 18.5 درصد سابقه مصرف سيگار داشته و از اين تعداد 7.3 درصد وابستگي به سيگار داشتند. در مردان شيوع مصرف سيگار به صورت معني داري بيشتر از زنان بود (P<0.001). مشوق اصلي در مصرف سيگار در مرحله اول دوستان و در مرحله آخر خواهر يا برادر بوده است. مصرف قليان و چپق گزارش نشد. متوسط مصرف روزانه 11 نخ سيگار بود. تمايل به ترک سيگار بسيار بالا (90.7%) و متوسط اقدام به ترک سه مرتبه بود.
نتيجه گيري: سو مصرف و اعتياد به سيگار در جمعيت مورد مطالعه در حد قابل توجهي بالاست، به ويژه در مردان با توجه به نقش دوستان و تمايل به ترک بالا به جاست که سازمان هاي مربوطه نسبت به آموزش جامعه در مورد مهارت هاي اجتماعي از يک طرف و از طرف ديگر امکانات و تسهيلات در دسترس جهت کساني که تمايل به ترک دارند اقدام لازم را معمول دارند.

 نسخه قابل چاپ