مقالات اصول بهداشت رواني

مقدمه: خودکشي با آتش در کشورهاي غربي بسيار نادر است (0.06 تا 1% تمام خودکشي ها)، اما در کشورهاي در حال توسعه نسبتا شايع است (تا حد 40.3% تمام خودکشي ها). در نقاط مختلف ايران حدود 1.39 تا 9.5% از مواردي که اقدام به خودکشي (ناموفق) مي کنند و 25 تا 40.3% مواردي که خودکشي موفق مي کنند، به علت خودسوزي بوده است. آمار رسمي در سال 1380 نشان دهنده اين موضوع است که 36.4% کل خودکشي هاي موفق در ايران به علت خودسوزي بوده است. خودسوزي از 0.37% تا 40% از بيماران بستري شده در بخش سوختگي را در نقاط مختلف جهان به خود اختصاص داده است، و در ايران 4.1% تا 36.6% از بيماران بستري شده در بخش هاي سوختگي نقاط مختلف ايران، به علت خودسوزي بوده است. اين در حالي است که 80% از بيماران خودسوزي بستري شده به علت شدت بالاي سوختگي مي ميرند. هدف از اين مطالعه شناخت چهره اپيدميولوژيک خودسوزي موفق در استان کرمانشاه است. نتايج حاصل از اين بررسي به عنوان پايه اي جهت مطالعات مداخله اي پيشگيري کننده از اين اقدام خود مخرب انساني به کار گرفته خواهد شد.
روش کار: در طول سال 1383 تمام موارد خودکشي پذيرش شده در بيمارستان هاي دانشگاه علوم پزشکي مورد برسي قرار گرفتند. نوع مطالعه گذشته نگر مقطعي با استفاده از پرسش نامه جمعيت شناسي و پرسش نامه خودکشي بوده است.
نتايج: در مدت يکسال زمان مطالعه، 1820 مورد اقدام به خودکشي (ناموفق) و 90 مورد خودکشي موفق پذيرش شدند. 41% (37 مورد) از خودکشي هاي موفق به علت خودسوزي بوده است. 81% از بيماران خود سوزي مونث (P<0.0005)، و نسبت زن به مرد برابر 4.3 بود. 86% در گروه سني 11 تا 30 سال بودند. ميانگين سني 24.9 سال بود (دامنه 14 تا 50 سال)، 49% مجرد بودند. 84% سواد کمتر از مقطع راهنمايي داشتند. 78.5% خانه دار و 14% بيکار بودند. همچنين 53% در روستا زندگي مي کردند، 97% فاقد سابقه اقدام به خودکشي بودند، 67.5% در موقع ورود به بيمارستان از کار خود پشيمان بودند. زمان غالب جهت انجام خودسوزي در طول روز (64.8%) و شايع ترين عامل محرک جهت خودسوزي، دعواي مابين زن و شوهر بود (32.5%).
نتيجه گيري: در مجموع اين مطالعه نشان مي دهد که خودسوزي بايد به عنوان يک مساله مهم بهداشت رواني در جامعه ما مورد توجه مسوولان قرار گيرد. استراتژي ها و برنامه هاي پيشگيري بايد در اولويت قرار گيرند. سيستم ارايه خدمات بهداشتي درماني يک بستر مناسب جهت اجراي برنامه ملي پيشگيري از خودسوزي مي باشد. آگاهي از آمار قربانيان خودسوزي و سرگذشت آنها انگيزه کافي را جهت تلاش براي پيشگيري از اين بلاي خود مخرب که داراي عوارض شديد اجتماعي نيز هست، فراهم مي کند.

 نسخه قابل چاپ