مقالات اصول بهداشت رواني

مقدمه: امروزه براي جلوگيري از بيماري ايدز آموزش و استراتژي هاي موثري انجام مي شود، اما با اين حال هر روز بر تعداد بيماران افزوده مي شود. لذا به نظر مي رسد اطلاع رساني صرف کافي نبوده و بايد تغييرات اساسي در رفتارها پديد آورد. هدف ما در اين مطالعه ارزيابي رفتار دختران سنين 11-18 در مورد اين بيماري است تا براساس آن برنامه ريزي هاي آينده پايه گذاري گردد.
روش کار: اين مطالعه از انواع مطالعات کيفي مي باشد و اساس آن مصاحبه با دختران 18-11 به شکل مصاحبه هاي عميق فردي است.  مصاحبه ها به شکل نيمه سازمان يافته طراحي شدند.
نتايج: بيشتر مصاحبه شوندگان تلويزيون، مادران و معلمان را به عنوان اصلي ترين منبع اطلاعاتي معرفي کردند. کمتر از 10% آن ها سوء رفتارهاي جنسي را به عنوان روشي براي ابتلا دانسته اند. پيشگيري رفتاري به عنوان روشي براي جلوگيري از ابتلا به بيماري در کمتر از 10% مصاحبه ها ذکر شد. در برخي مصاحبه ها به پيشگيري با واکسن و يا درمان قطعي بيماري با دارو اشاره شد. کمتر از 50% با توزيع سرنگ رايگان موافق بودند. در هيچ يک از مصاحبه ها کاندوم به عنوان روشي براي پيشگيري از ابتلا عنوان نشد. پاسخ آنها به اين سوال که در مواجهه با بيمار مبتلا به ايدز چه خواهند کرد عبارت بود از: فرار مي کنم، شوکه مي شوم، مراقب خودم خواهم بود، دور مي شوم، صحبتي نمي کنم. موجي از استرس در چهره دختران در پاسخ به اين سوال مشهود بود. تمام آن ها با ازدواج فرد مبتلا مخالف و اظهار کردند که آزمايش قبل از ازدواج براي بيماري ايدز بايد انجام گيرد.
بحث: نتايج نشان داد که رفتارها و اعتقادات رايج بين دختران بايد تغيير داده شود. براي تغيير آنها توصيه مي شود آموزش هايي بر اساس افزايش مهارت هاي زندگي پايه گذاري گردد.