مقالات اصول بهداشت رواني

مقدمه: جنگ علاوه بر عوارض و اختلالات جسمي و رواني بر رزمندگان، خانواده آنان را نيز در معرض خطر و مشکلات قرار مي‌دهد. اين مطالعه با هدف بررسي مقايسه تاثير حل تعارض و آرام سازي بر کيفيت زندگي همسران جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه همراه با اختلال افسردگي اساسي انجام گرديد.
روش كار: اين مطالعه، يك مطالعه نيمه تجربي، از نوع کار آزمايي باليني است که تعداد 42 نفر از همسران جانباز در بيمارستان بقيه اله (عج) و مركز روان پزشكي صدر مورد بررسي قرارگرفتند. نمونه ها به طور تصادفي در دو گروه مداخله حل تعارض و آرام سازي و يک گروه شاهد قرارداده شدند. براي گروه هاي مداخله، برنامه آموزشي در 3 جلسه 2 ساعته در هفته به صورت گروهي آموزش داده شد و براي گروه شاهد هيچ گونه آموزشي ارايه نگرديد. کيفيت زندگي، هر 3 گروه، در مرحله قبل از مداخله، مرحله پس از مداخله (6 هفته اول پس از مداخله يا مرحله پيگيري، 6 هفته دوم پس از مداخله يا مرحله نهايي) به وسيله پرسش نامه کيفيت زندگي فرم کوتاه شده SF36 تعيين گرديد. تجزيه و تحليل داده ها به وسيله برنامه SPSS با آمارهاي توصيفي و استنباطي انجام گرفت.
نتايج: نتايج به دست آمده در اين مطالعه نشان داد مقايسه ميانگين نمره كل کيفيت زندگي قبل از انجام مداخله در گروه هاي حل تعارض و آرام سازي با گروه شاهد اختلاف معني داري وجود نداشت (آزمون t مستقل (p>0.05. در حالي كه همين آزمون پس از مداخله در گروه حل تعارض و شاهد (p=0.001) و ( گروه آرام سازي و شاهد (p=0.001) اختلاف معني داري داشت. همچنين، آزمون آماري فريدمن نشان داد که ميانگين نمره کل کيفيت زندگي بين دو گروه حل تعارض و آرام سازي در سه مرحله مطالعه ( قبل از مداخله، مرحله پيگيري و مرحله نهايي) اختلاف معني داري وجود دارد (P=0.0001). علاوه بر اين مقايسه ميانگين نمره كل کيفيت زندگي بين دو گروه حل تعارض با آرام سازي در هر سه مرحله مطالعه اختلاف معني داري را نشان نداد (آزمون t مستقل (p>0.05.
بحث: با توجه به نتايج به دست آمده از اين مطالعه كه مبين تاثير هر دو روش مورد مداخله بركيفيت زندگي است، لذا پيشنهاد مي شود جهت ارتقاي سطح سلامت و كيفيت زندگي افراد جامعه، به ويژه خانواده جانبازان، از برنامه مهارت حل تعارض و آرام سازي استفاده گردد.

 نسخه قابل چاپ