مقالات اصول بهداشت رواني

مقدمه: گرايش انسان به دين با تاريخ بشر مقارن است. پژوهش هاي تجربي حاكي از عدم هماهنگي يافته ها در خصوص رابطه بين جهت گيري مذهبي و بهداشت رواني است. هدف اصلي مطالعه حاضر بررسي رابطه بين جهت گيري مذهبي با اضطراب و افسردگي در دانشجويان بود.
روش کار: روش غالب بر اين پژوهش روش توصيفي- همبستگي بود. 571 دانشجو از بين 3500 دانشجوي دانشگاه آزاد اسلامي واحد آزادشهر به طور تصادفي انتخاب شدند. آزمودني ها 324 نفر زن و 247 نفر مرد با ميانگين سني 22 سال بودند که به پرسش نامه جمعيت شناختي محقق ساخته، آزمون افسردگي بك، مقياس جهت گيري مذهبي و پرسش نامه صفت- حالت اشپيل برگر پاسخ دهند. داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS و در سطح توصيفي و استنباطي و با آزمون تحليل واريانس و همبستگي پيرسون تجزيه و تحليل شدند.
يافته ها: بين جهت گيري مذهبي دانشجويان با اضطراب و افسردگي آن ها رابطه معكوس و معناداري از لحاظ آماري وجود داشته و با افزايش جهت گيري مذهبي دانشجويان، افسردگي و اضطراب آن ها كاهش يافت (p<0.05).
نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد كه بين جهت گيري مذهبي دانشجويان و اضطراب و افسردگي آنان رابطه تنگاتنگي وجود دارد لذا به نظر مي رسد تقويت و دروني سازي ارزش هاي ديني مي تواند منجر به افزايش سطح سلامت رواني دانشجويان گردد.

 نسخه قابل چاپ